zażyć

зак. ( co, czego)1. прыняць, ужыць што;

zażyć lekarstwo — прыняць лекі;

zażyć kąpieli — прыняць ванну;

2. зведаць; зазнаць; спазнаць; паспытаць што;

zażyć szczęścia — спазнаць шчасце;

zażyć rozkoszy — атрымаць асалоду

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

устрани́ть сов.

1. устарані́ць; (убрать) прыня́ць, мног. папрыма́ць; прыбра́ць; (уничтожить) зні́шчыць; (ликвидировать) ліквідава́ць;

устрани́ть препя́тствие устарані́ць (зні́шчыць) перашко́ду;

устрани́ть прегра́ду с пути́ устарані́ць (прыня́ць, прыбра́ць) перашко́ду з даро́гі;

2. (уволить) зво́льніць, зняць (з паса́ды); (на время) устарані́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

рашу́часць, ‑сці, ж.

Смеласць, гатоўнасць прыняць і ажыццявіць сваё рашэнне. Сышоўшы на перон, Рыта разгубілася. Рашучасць пакінула яе. Навуменка. Смуглявы твар камандзіра злучэння выказваў мужнасць і рашучасць. Шчарбатаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удачары́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., каго.

Прыняць у сваю сям’ю дзяўчынку на правах роднай дачкі. [Кулік:] — Сваіх дзяцей .. [Абрамава] не мела, дык удачарыла дзяўчынку, Тамару, але лёс малой незавідны... Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Entschéid

m -(e)s, -e рашэ́нне, рэзалю́цыя

éinen ~ tréffen* — прыня́ць рашэ́нне [рэзалю́цыю]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Vórkehrung

f -, -en ме́ра (засцярогі)

~en tréffen* — прыня́ць ме́ры, зрабі́ць за́хады

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

аднаду́шна прысл éinhellig;

выступа́ць аднаду́шна geschlóssen vórgehen*;

аднаду́шна прыня́ць прапано́ву éinen Vórschlag éinstimmig ánnehmen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Прыя́тны, прия́тный ’прыемны’; ’той, хто лёгка ўваходзіць у кантакт з людзьмі; кампанейскі’ (віл., Сл. ПЗБ; міёр., добр., ЛА, 3), прыя́тліву ’прыязны’ (ТС). З рус. прия́тный ’тс’, якое з ц.-слав. приѩтьнъ ’прыемны’, што ад *prijęti (гл. прыня́ць, няць), параўн. ст.-бел. приятый ’варты прыняцця’, прияти ’ўзяць, набыць, прыняць’ (Ст.-бел. лексікон).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мане́та, -ы, ДМ -не́це, мн. -ы, -не́т, ж., таксама зб.

Металічны грашовы знак.

Залатая м.

◊

Адплаціць (плаціць) той жа манетай — адказаць тым жа, такімі ж адносінамі.

Прыняць за чыстую манету — палічыць праўдай, успрыняць усур’ёз.

|| прым. мане́тны, -ая, -ае.

○

Манетны двор — прадпрыемства, якое вырабляе металічныя грошы, медалі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

парашы́ць, -рашу́, -рэ́шыш, -рэ́шыць; зак., што, на чым і з інф. (разм.).

1. Прыняць якое-н. рашэнне, рашыць.

Парашылі, што трэба ехаць неадкладна.

Ну, на чым вы тут парашылі?

2. Падумаўшы, разважыўшы, прыйсці да якога-н. вываду.

Усё абгледзеўшы, мы парашылі, што нехта ўжо тут быў да нас.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)