флюары́т, ‑у,
Мінерал з класа фтарыдаў, які выкарыстоўваецца ў металургіі, хімічнай, аптычнай і керамічнай
[Ад лац. fluor — цячэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
флюары́т, ‑у,
Мінерал з класа фтарыдаў, які выкарыстоўваецца ў металургіі, хімічнай, аптычнай і керамічнай
[Ад лац. fluor — цячэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хлебапяка́рны, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з пячэннем хлеба, хлебных вырабаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цаге́льны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да вырабу цэглы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чуфа́, ‑ы,
Адна- або шматгадовая травяністая расліна сямейства асаковых, клубні якой ужываюцца ў харчовай і кандытарскай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шклата́ра, ‑ы,
Бутэлькі, слоікі і іншы шкляны посуд, які выкарыстоўваецца для разлівання вадкіх прадуктаў у харчовай
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
баваўня́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Выраблены з бавоўны.
2. Звязаны з перапрацоўкай бавоўны як сыравіны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азо́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае дачыненне да азоту.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калі́йны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да калію.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кінематагра́фія, ‑і,
1. Тое, што і кінамастацтва.
2. Галіна культуры і
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
крупяны́, ‑ая, ‑ое.
Які мае адносіны да круп, прызначаны для іх вырабу.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)