дахрысція́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў з’яўленнню хрысціянства. Дахрысціянскі перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасляледніко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да часу пасля ледніковай эпохі. Пасляледніковы перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стагнацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да стагнацыі. Стагнацыйны перыяд у вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узнаўле́нчы, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для ўзнаўлення; звязаны з узнаўленнем. Узнаўленчы перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акушэ́рства, -а, н.

1. Раздзел медыцыны, прысвечаны пытанням прафесійнай дапамогі пры цяжарнасці, родах і ў пасляродавы перыяд.

Лекцыі па акушэрстве.

2. Дзейнасць акушэра, акушэркі, аказанне дапамогі пры родах.

|| прым. акушэ́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

гнездава́нне, ‑я, н.

Перыяд размнажэння птушак, звязаны ў большасці іх відаў з віццём гнязда.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дапятро́ўскі, ‑ая, ‑ае.

Які адносіцца да часу, што папярэднічаў цараванню Пятра I. Дапятроўскі перыяд.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ледавіко́вы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да ледавіка. Ледавіковы перыяд у гісторыі Зямлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Brútzeit

f -, -en час высе́джвання цек, перы́яд інкуба́цыі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kíndbett

n -(e)s, -en ро́ды; пасляро́давы перы́яд

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)