Verbum

запусці́ць³, -ушчу́, -у́сціш, -у́сціць; -у́шчаны; зак., каго.

Перастаць даіць перад ацёлам.

З. карову.

|| незак. запуска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. за́пуск, -у, м.

служа́ка, -і, мн. -і, -жа́к, м. (разм.).

1. Вопытны, старанны служачы (звычайна пра ваеннага).

2. Той, хто выслужваецца перад кім-н.; паслугач.

трапята́ць, -пячу́, -пе́чаш, -пе́ча; -пячы́; незак.

1. Дрыжаць, рухацца, варушыць чым-н.

Лісце трапятала на ветры.

Верабей трапеча крыламі.

2. Мільгаць (пра агонь, святло і пад.).

Удалечыні трапяталі невядомыя агеньчыкі.

3. Узмоцнена, часта біцца (пра сэрца).

Сэрца трапятала ад радасці.

4. Адчуваць страх перад кім-н.

Перад ім кожны трапеча.

|| наз. трапята́нне, -я, н.

трэ́сціся, трасу́ся, трасе́шся, трасе́цца; трасёмся, трасяце́ся, трасу́цца; тро́сся, трэ́слася; трасі́ся; незак.

1. Часта хістацца, калаціцца.

Лісты ціха трэсліся.

Рукі трасуцца.

2. Падскокваць (пры яздзе па няроўнай дарозе).

Ехалі, трэсліся па камяністай дарозе.

3. перан. Хвалявацца за каго-, што-н.

Т. над дзецьмі.

4. перад кім-чым і без дап. Адчуваць страх, боязь.

Т. перад начальствам.

папярэ́днічаць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак.

Адбываецца, здараецца раней за што-н., перад чым-н.

Як правіла, навальніцы папярэднічае вецер.

прарасці́ць, -ашчу́, -о́сціш, -о́сціць; -о́шчаны; зак., што.

Дачакацца паяўлення растка.

П. насенне перад пасадкай.

|| незак. праро́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. праро́шчванне, -я, н.

учо́ра, прысл.

1. У дзень перад сённяшнім.

2. у знач. наз., нескл., н. Учарашні дзень.

У. не дагоніш, ад заўтра не ўцячэш (прыказка).