ко́лі, нескл., м.

Парода службовых сабак; шатландская аўчарка.

[Англ. collie.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распластава́цца, ‑туецца; зак.

Раздзяліцца на пласты. Парода распластавалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

pedigree [ˈpedɪgri:] n.

1. радасло́ўная, генеало́гія; паро́да

2. пахо́джанне; этымало́гія (сло́ва)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

terrier [ˈteriə] n. тэр’е́р (парода сабак);

a Scotch terrier скотч-тэр’е́р

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

шлёнка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Авечка танкашэрснай пароды, а таксама футра і воўна яе.

|| прым. шлёнскі, -ая, -ае.

Шлёнская парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

густашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

З густой шэрсцю. Густашэрсная парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даўгашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

З доўгай шэрсцю. Даўгашэрсная парода авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вулкані́т, ‑у, М ‑ніце, м.

Горная парода вулканічнага паходжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

караткашэ́рсны, ‑ая, ‑ае.

З кароткай шэрсцю. Парода караткашэрсных авечак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пе́мза, ‑ы, ж.

Лёгкая порыстая горная парода вулканічнага паходжання.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)