Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
папе́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Рмн. ‑рак; ж.
1.Памянш.дапапера (у 1 знач.); кавалак паперы. Багата чаго застаецца на пуцях ад пасажырскіх цягнікоў — тут і паперкі ад цукерак, папяросныя каробкі.Лынькоў.Слова «там».. [Лёня] падкрэсліў дзвюма рыскамі, склаў паперку квадрацікам і перадаў Лідзе.Ваданосаў.
2.Разм.Памянш.дапапера (у 2 знач.). У праўленне прыйшла паперка, што ў калгас прыедзе меліяратар.Кулакоўскі.
3.Памянш.дапапера (у 3 знач.). Трэці [мужчына], доўгі, худы і пануры з зямлістым колерам твару, сядзеў над нейкаю паперкаю, углыбіўшыся ў чытанне, і рабіў сяды-тады ў ёй палеткі.Колас.
4.Разм. Асігнацыя. Дагэтуль Зося насіла ўвесь свой капітал у хустачцы, туга заціснуўшы вузлом і медзякі і паперкі.Брыль.Асташонак узяў у руку пяць сторублёвых паперак, нібы ўзважыў іх.Ваданосаў.
•••
Лакмусавая паперка — тое, што і лакмусавая папера (гл.папера).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)