папе́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

1. Памянш. да папера (у 1 знач.); кавалак паперы. Багата чаго застаецца на пуцях ад пасажырскіх цягнікоў — тут і паперкі ад цукерак, папяросныя каробкі. Лынькоў. Слова «там».. [Лёня] падкрэсліў дзвюма рыскамі, склаў паперку квадрацікам і перадаў Лідзе. Ваданосаў.

2. Разм. Памянш. да папера (у 2 знач.). У праўленне прыйшла паперка, што ў калгас прыедзе меліяратар. Кулакоўскі.

3. Памянш. да папера (у 3 знач.). Трэці [мужчына], доўгі, худы і пануры з зямлістым колерам твару, сядзеў над нейкаю паперкаю, углыбіўшыся ў чытанне, і рабіў сяды-тады ў ёй палеткі. Колас.

4. Разм. Асігнацыя. Дагэтуль Зося насіла ўвесь свой капітал у хустачцы, туга заціснуўшы вузлом і медзякі і паперкі. Брыль. Асташонак узяў у руку пяць сторублёвых паперак, нібы ўзважыў іх. Ваданосаў.

•••

Лакмусавая паперка — тое, што і лакмусавая папера (гл. папера).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рол, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

1. Цыліндр, вал у механізмах.

2. Цыліндрычны скрутак з лістоў або суцэльнай паласы якога-н. матэрыялу.

Р. паперы.

|| прым. ро́левы, -ая, -ае і ро́льны, -ая, -ае.

Ролевая або рольная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

blotting paper

[ˈblɑ:tɪŋ]

n.

прамака́льная папе́ра, прамака́тка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

glass paper

шкляна́я папе́ра, нажда́к -у́ m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

васко́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы; Р мн. ‑ковак; ж.

Васкаваная папера (для чарцяжоў, адбіткаў з рататара і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

або́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абояў. Абойныя ўзоры. Абойная папера. // Прызначаны для вырабу абояў. Абойная фабрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наваскава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад наваскаваць.

2. у знач. прым. Нацёрты, пакрыты воскам. Наваскаваная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наво́шчаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад навашчыць.

2. у знач. прым. Нацёрты, пакрыты воскам. Навошчаная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паке́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пакета; звязаны з вырабам або выкарыстаннем пакетаў. Пакетная папера. Пакетны цэх.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парафінава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад парафінаваць.

2. у знач. прым. Пакрыты, насычаны парафінам. Парафінаваная папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)