Ernnerung

f -, -en успамі́н, зга́дка, па́мяць

zur ~ — на ўспамі́н, на па́мятку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verbulen

vt

1) памя́ць, пагну́ць

2) разм. надава́ць кухталёў (каму-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ufbewahren

vt захо́ўваць, зберага́ць

zum ndenken ~ — захава́ць што-н. на па́мяць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

motrisch

a тэх. мато́рны, з мато́рам

~es Gedächtnis — псіхал. ру́хальная [мато́рная] па́мяць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

recollection

[,rekəˈlekʃən]

n.

1) па́мяць f., прыпаміна́ньне n.

within my recollection — на маёй па́мяці

2) успамі́н -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

retention [rɪˈtenʃn] n. fml

1. утры́мліванне, утрыма́нне, захава́нне;

retention of fluid затры́мка ва́дкасці;

the retention of power утры ма́нне ўла́ды

2. здо́льнасць запаміна́ць, па́мяць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

souvenir [ˌsu:vəˈnɪə] n. сувені́р, па́мятка;

a souvenir shop магазі́н сувені́раў;

Take it as a souvenir of the occasion. Вазьміце гэта як памяць пра падзею.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ве́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які існуе заўсёды, не мае ні пачатку ні канца (у часе). Вечная матэрыя. // Які не перыстае існаваць. Вечныя снягі. Вечная мёрзлага. // Не абмежаваны тэрмінам. Акт на вечнае карыстанне зямлёй.

2. Які пастаянна паўтараецца, бесперастанны. Вечныя спрэчкі.

•••

Вечны агонь гл. агонь.

Вечны рухавік гл. рухавік.

Вечнае пяро гл. пяро.

Вечная гісторыя гл. гісторыя.

Вечная памяць гл. памяць.

Вечны спакой гл. спакой.

Заснуць вечным сном гл. заснуць.

На векі вечныя гл. век.

Спаць вечным сном гл. спаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

маку́лінка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм.

1. Адно макавае зярнятка; макавінка.

2. перан. Крупінка, дробязь, драбніца. Памяць мела [Валя] такую, што мы толькі дзіву даваліся: усё да макулінкі раскажа. Якімовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многапрагра́мны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае некалькі радыё- або тэлевізійных праграм для перадачы па розных каналах вяшчання.

2. Які выконвае некалькі розных відаў заданняў (пра апарат, машыну, устройства і пад.). Многапраграмная памяць машыны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)