transakcja

transakcj|a

ж. здзелка; пагадненне; гандлёвая ўмова;

dokonać ~i — заключыць пагадненне;

~a gotówkowa — здзелка за наяўны разлік;

~a handlowa — гандлёвае пагадненне;

~a kredytowa — крэдытная аперацыя;

~a terminowa — тэрміновая здзелка;

~a wielostronna — многабаковая здзелка;

~a wymienna — менавая здзелка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

сепара́тны Separát;

сепара́тны мір Separátfrieden m -s, Sónderfrieden m;

сепара́тнае пагадне́нне Separátvertrag m -(e)s, -träge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ratify [ˈrætɪfaɪ] v. ратыфікава́ць;

The treaty was ra tified by all the member states. Пагадненне было ратыфікавана ўсімі дзяржавамі-членамі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

саю́з, -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -у. Цеснае аб’яднанне, сувязь дзвюх або некалькіх асоб, груп і пад.

Сяброўскі с.

Раённы с. паляўнічых.

2. -у. Аб’яднанне, пагадненне арганізацый, дзяржаў для сумесных дзеянняў.

Ваенны саюз.

Гандлёвы саюз.

3. Назва дзяржаў, грамадскіх арганізацый, таварыстваў, партый, класаў.

С.

Савецкіх Сацыялістычных Рэспублік.

Прафесійны с.

С. рабочых і сялян.

С. кампазітараў.

|| прым. саю́зны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Gentlemen's Agreement

['εntlməns ə'griment]

m -s, -s юрыд. джэнтльме́нскае пагадне́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

tripartite [traɪˈpɑ:taɪt] adj. fml

1. трохбако́вы (пра пагадненне)

2. які́ складаецца з трох ча́стак;

a tripartite exercise практыкава́нне з трох ча́стак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

мирово́й​II (примирительный)

1. прил. міравы́;

мирова́я сде́лка міраво́е пагадне́нне;

мирово́й посре́дник ист. міравы́ пасрэ́днік;

2. сущ., ист. міравы́, -во́га м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

breach​2 [bri:tʃ] v.

1. паруша́ць пагадне́нне/абяца́нне і да т.п.

2. рабі́ць прало́м або́ дзі́рку (у сцяне, агароджы і да т.п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

convention [kənˈvenʃn] n.

1. дамо́ва, дагаво́р, пагадне́нне, канве́нцыя

2. звы́чай

3. theatre умо́ўнасць

4. сход, з’езд;

a teachers’ con vention з’е́зд наста́ўнікаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Тракта́т ’навуковая праца па пэўнай праблеме’, ’міжнародны дагавор, пагадненне’ (ТСБМ), ст.-бел. трактатъ ’дагавор’, ’сярэдневяковы навуковы твор’, трактаты ’перагаворы’ (1567 г.) — са ст.-польск. traktat ’дагавор’, ’трактат’ (Булыка, Лекс. запазыч., 188), якія з лац. tractātus = tractātio ’абмеркаванне, разгляд, трактоўка’, ’абыходжанне з нечым’ (Фасмер, 4, 93; Брукнер, 574; Голуб-Ліер, 486; ЕСУМ, 5, 616).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)