чачэ́нцы, -аў, адз. -нец, -нца, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чачэнскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. чачэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. чачэ́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чувашы́, -о́ў, адз. чува́ш, -а́, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Чувашскай Рэспублікі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. чува́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.
|| прым. чува́шскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шэ́рпы, -аў, адз. шэрп, -а, м.
Народ, які насяляе высакагорныя раёны Усходняга Непала і суседнія з імі раёны Індыі.
|| ж. шэ́рпка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак.
|| прым. шэ́рпскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Irish
[ˈaɪrɪʃ]
1.
adj.
ірля́ндзкі
2.
n.
1) ірля́ндзкі наро́д, ірля́ндцы
2) ірля́ндзкая мо́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
АША́НЦІ,
народ групы акан у Гане. 3,7 млн. чал. (1987). Захоўваюць традыц. вераванні. Ёсць хрысціяне і мусульмане-суніты.
т. 2, с. 166
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГАВА́ЙЦЫ,
народ, карэннае насельніцтва Гавайскіх астравоў (ЗША). 160 тыс. чал. (1987). Гавораць на гавайскай мове. Вернікі пераважна хрысціяне.
т. 4, с. 415
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
нязло́мны, -ая, -ае.
1. Такі, якога нельга перамагчы, знішчыць; вельмі ўстойлівы, моцны.
Н. народ.
2. перан. Стойкі, цвёрды ў перакананнях, намерах; які выражае цвёрдасць, стойкасць.
Нязломная вера ў перамогу.
|| наз. нязло́мнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мардва́, -ы́, ж., зб., адз. мардвін, -а, м.
Народ, які складае насельніцтва Рэспублікі Мардовія, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. мардві́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. мардо́ўскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эве́нкі, -аў, адз. эве́нк, -а, м.
Народ, які складае асноўнае насельніцтва Эвенкійскай аўтаномнай акругі, што ўваходзіць у склад Расійскай Федэрацыі.
|| ж. эвенкі́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -кі́ек.
|| прым. эвенкі́йскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
эве́ны, -аў, адз. эве́н, -а, м.
Народ, роднасны эвенкам, які жыве на ўзбярэжжы Ахоцкага мора і ў паўночных раёнах Якуціі.
|| ж. эве́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.
|| прым. эве́нскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)