раўнава́цца I несов., страд. ровня́ться, выра́вниваться; рихтова́ться; см. раўнава́ць I

раўнава́цца II несов. (считать себя равным) равня́ться;

куды́ мне з ёй р. — куда́ мне с ней равня́ться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

игра́ться несов.

1. безл. ігра́цца;

мне сего́дня не игра́ется мне сёння не ігра́ецца;

2. разг. гуля́ць;

де́ти игра́ются дзе́ці гуля́юць;

3. страд. ігра́цца; см. игра́ть​ 2, 5.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прысні́цца träumen vt, vi;

мне прысні́лася ich habe von… (D) geträumt;

мне прысні́ўся сон ich hatte éinen Traum

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

паві́нен, -нна, у знач. вык.

1. каму. Абавязаны аддаць доўг.

Сусед мне п. пяцьдзясят рублёў.

2. з інф. Абавязаны зрабіць што-н.

Мы павінны змагацца за мір.

3. з інф. Пра тое, што адбудзецца абавязкова, непазбежна або мяркуецца адбыцца.

Ён п. хутка з’явіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мой, майго́, м., мая́, маёй, ж., маё, майго́, н., мн. мае́, маі́х; займ. прынал.

1. Які належыць мне, адносіцца да мяне.

Мая кватэра.

2. у знач. наз. Родныя, блізкія.

Зараз павінны мае вярнуцца.

◊

На маё (яго) выйшла (разм.) — так, як я (ён) хацеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Мой (мая, маё), мойны, мойскі ’які належыць мне, уласцівы мне, любімы мною’ (ТСБМ, Нас., Шат., Сл. ПЗБ, ТС; лід., Сцяшк. Сл.). Укр. мій, рус. мой, польск., н.-, в.-луж. mój, чэш. můj, славац. môj, славен. mój, серб.-харв. mȏj, мак., балг. мой, ст.-слав. мой, моꙗ. Прасл. mojь, да якога і.-е. адпаведнікамі з’яўляюцца ст.-прус. mais (< *majas), гоц. meins, лац. mens < і.-е. *moi̯os < *moi/*mei — у М. скл. (Бернекер, 2, 69; Траўтман, 166; Бругман, Grundriss, 2 (2), 404; Фасмер, 2, 639; Бязлай, 2, 191).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бо́язна разм.:

мне бо́язна ich habe Ángst

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ува, прыназ. з М.

Ужываецца замест прыназоўніка «у» перад словамі «мне», «усіх», «усім», напрыклад: ува мне, ува ўсіх, ува ўсім.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mdlić

mdli|ć

незак. нудзіць;

mdlić mnie — мяне нудзіць, мне моташна; мне млосна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ро́дич

1. (член рода) ист. ро́дзіч, -ча м.;

2. (родственник) прост. свая́к, -ка́ м., ро́дзіч, -ча м., радня́, -ні́ ж.;

он мне ро́дич ён мне свая́к (ро́дзіч, радня́).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)