эпідэміяло́гія, ‑і, ж.
Галіна медыцыны, якая вывучае прычыны ўзнікнення і заканамернасці распаўсюджання эпідэмій і распрацоўвае меры барацьбы з імі.
[Ад грэч. epidēmía — павальная хвароба і logos — вучэнне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
compulsory [kəmˈpʌlsəri] adj.
1. абавязко́вы;
compulsory education абавязко́вае навуча́нне;
compulsory military service во́інская паві́ннасць
2. прымусо́вы;
compulsory measures прымусо́выя ме́ры
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
rigorous [ˈrɪgərəs] adj.
1. стро́гі; суро́вы;
ri gorous measures стро́гія ме́ры
2. дакла́дны;
a rigorous scientific method дакла́дны навуко́вы ме́тад
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
надзвыча́йны, -ая, -ае.
1. Выключны па якіх-н. якасцях.
Гэта быў н. талент.
2. Незвычайны, які вылучаецца адметнымі рысамі.
Надзвычайныя падзеі.
3. Крайні, выключны.
Надзвычайныя меры пакарання.
4. Экстранны, спецыяльна прызначаны, прыняты, скліканы.
Н. з’езд.
|| наз. надзвыча́йнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Вы́длыж ’уздоўж; звыш меры’ (Касп.). Запазычанне з польск. wzdłuż ’уздоўж’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Máßen
mit ~ з захава́ннем ме́ры
über álle [die] ~ — звыш уся́кай ме́ры, празме́рна
etw. in ~ geníeßen* — уме́рана [ме́рна] карыста́цца [це́шыцца] чым-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
кра́йні в разн. знач. кра́йний;
~няя ха́та — кра́йняя изба́;
к. насе́лены пункт на по́ўначы — кра́йний населённый пункт на се́вере;
~няя — неабхо́днасць кра́йняя необходи́мость;
~няя ле́вая — кра́йняя ле́вая;
~нія чле́ны прапо́рцыі — кра́йние чле́ны пропо́рции;
◊ у ~нім вы́падку — в кра́йнем слу́чае;
па ~няй ме́ры — по кра́йней ме́ре;
~нія ме́ры — кра́йние ме́ры
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
надлежа́щий нале́жны; (соответствующий) адпаве́дны; (нужный) патрэ́бны;
надлежа́щим о́бразом нале́жным чы́нам;
в надлежа́щий срок у нале́жны тэ́рмін;
в надлежа́щем поря́дке у нале́жным пара́дку;
за надлежа́щими по́дписями за адпаве́днымі по́дпісамі;
надлежа́щие ме́ры нале́жныя ме́ры (за́хады).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
псіхагігіе́на, ‑ы, ж.
Раздзел гігіены, які вывучае ўплыў навакольных умоў на псіхічнае здароўе чалавека, распрацоўвае меры для захавання яго здароўя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Пуці́ў (пущу) ’адзінка меры каля сямі кілаграм’ (малар., Нар. лекс.). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)