мальбе́рт, ‑а, М ‑рце, м.
Падстаўка, на якую кладзецца падрамнік з палатном або папера для работы мастака над карцінай. Мастак выбраў зручнае месца каля пуні, устанавіў свой мальберт, разлажыў на мокрай траве раскрыты эцюднік з фарбамі і пэндзлямі. В. Вольскі.
[Ад ням. Malbrett.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
спе́шна, ‑і, ДМ ‑шцы, ж.
Разм. Стан паводле дзеясл. спяшацца (у 1 знач.); паспешнасць. Пісьмо, відаць, пісалася ў спешцы. Было яно напісана вялікімі, нязграбнымі літарамі, без усялякіх знакаў прыпынку. Асіпенка. [Таўлай] працаваў, як сапраўдны мастак, многа, але без спешкі. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сапра́ўдны, -ая, -ае.
1. Які адпавядае рэчаіснасці, аўтэнтычны, рэальны, праўдзівы.
С. дакумент.
2. Які захоўвае сваю сілу, дзейнічае.
Білет с. тры дні.
3. Які з’яўляецца лепшым узорам чаго-н., ідэалам каго-, чаго-н.
С. мастак.
Сапраўдная дружба.
4. Пра адмоўныя якасці каго-н. (разм.).
С. дурань.
○
Сапраўдны лік — у матэматыцы: усякі лік, дадатны або адмоўны, цэлы або дробавы.
|| наз. сапра́ўднасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
freelance
[ˈfri:læns]
n.
1) во́льнанаёмны журналі́ст, пісьме́ньнік або́ маста́к
2) самасто́йны змага́р за не́йкую спра́ву
3) Hist. наёмны жаўне́р
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
painter
[ˈpeɪntər]
n.
1) жывапі́сец -ца m.; маста́к -а́ m., маста́чка f.
2) маля́р -а́ m. (які́ фарбу́е дамы́)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Выханда́сы ’жэсты, міміка’, выханда́снік ’мім’ (Шпіл.). Няясна. Магчыма, роднаснае хандо́га ’той, хто любіць чыстату, ахайнасць’ (гл.), выхандо́жыцца ’прыбірацца, упрыгожвацца’ (Нас.), рус. худо́гий ’дасведчаны, вопытны’, укр. худо́га ’майстар, мастак’, польск. chędogi ’чысты, ахайны’, chędožyć ’чысціць, прыбіраць; цвічыць’ (Аб апошніх гл. Брукнер, 178 і наст.; Фасмер, 4, 282). Адносна суфіксацыі параўн. выкрутасы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
будзі́цца, буджуся, будзішся, будзіцца; незак.
Прачынацца ад сну. Я разам прывык са світаннем Будзіцца і крочыць шляхамі. Танк. // перан. Узнікаць, з’яўляцца, праяўляцца. У .. душы [Юлькі] будзіцца разам і герой і артыстка. Бядуля. Нас вёў сам мастак, і разам рэхам будзіліся, ішлі ўспаміны. Ліс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зако́нчаны
1. прич. зако́нченный, око́нченный; заключённый; см. зако́нчыць;
2. прил. зако́нченный;
з. маста́к — зако́нченный худо́жник;
~ная ду́мка — зако́нченная мысль;
○ ~нае трыва́нне — грам. соверше́нный вид
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
непісьме́нны
1. прил. негра́мотный, безгра́мотный;
гэ́ты чалаве́к зусі́м н. — э́тот челове́к совсе́м негра́мотный (безгра́мотный);
н. маста́к — негра́мотный (безгра́мотный) худо́жник;
2. в знач. сущ. негра́мотный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Арты́ст. У XIX ст. з польск. artysta — бел. артыста ’мастак’ (Нас.), адкуль такія словы, як артызм (Гіст. мовы, 2, 240). Пад рускім уплывам у XX ст. усякаецца ‑а на канцы слова і замацоўваецца сучаснае значэнне. Рус. артист (з XVIII ст. — Шанскі, 1, А, 150) з франц. artiste (Будагаў, История слов в истории общества, 77).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)