саляравы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: саляравае масла — прадукт перагонкі нафты, які выкарыстоўваецца як паліва для дызеляў, рэчыва для змазкі механізмаў і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фасаваны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад фасаваць.

2. у знач. прым. Папярэдне разважаны і ўпакаваны ў пэўных дозах. Фасаванае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Саля́рка ’саляравае масла’ (ТСБМ, Сл. ПЗБ). Кандэнсацыя словазлучэння саля́равае масла ’прадукт перагонкі нафты, які выкарыстоўваецца як паліва для дызеляў, рэчыва для змазкі механізмаў і пад.’, дзе саляравае ад лац. solaris ’сонечны’ < sol ’сонца’ (Голуб-Ліер, 445). У беларускай, хутчэй за ўсё, непасрэднае запазычанне з рус. соля́рка ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сли́вочный сметанко́вы;

сли́вочное ма́сло сметанко́вае ма́сла;

сли́вочное моро́женое сметанко́вае маро́жанае;

сли́вочный крем сметанко́вы крэм.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

атаварыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак., што.

Выдаць або атрымаць тавар у пагашэнне якога‑н. абавязацельства. [Юля:] — Жэня ўжо атаварыла картачкі: масла, кансервы ёсць. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

калатоўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы; Р мн. ‑товак; ж.

Прылада ў выглядзе палачкі з сучкамі на ніжнім канцы для збівання масла, размешвання чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размарынавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да размарыну. Размарынавы куст.

2. Які здабываецца з лісця, галін размарыну (у 1 знач.). Размарынавае масла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сівушны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сівухі, уласцівы ёй. Сівушнае масла. ▪ [Афіцэр], відаць, толькі што пахмяліўся: ад яго нясло сівушным перагарам. Новікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўто́л

[ад аўт(амабіль) + -ол]

нафтавае масла для змазкі аўтамабільных і трактарных рухавікоў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

зверху прыслоўе

  1. У напрамку ўніз.

    • З. пасыпалася лісце.
    • Глядзець з. ўніз (таксама пераноснае значэнне: адносіцца да каго-н. з пагардай, высакамерна).

  2. З боку вышэйстаячых органаў.

    • Дырэктыва з.

  3. Па паверхні, у верхняй частцы чаго-н.

    • Тлушч плавае з.
    • Масла сапсавалася толькі з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)