лёжка ж.
1. ле́жня, -ні ж.; (лежание) ляжа́нне, -ння ср.;
2. (логовище) ло́гавішча, -шча ср., ло́гава, -ва ср.;
лежа́ть в лёжку ляжа́ць ле́жма.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Астаро́нак ’бакавая частка гумна, дзе ляжаць снапы, падрыхтаваныя да абмалоту’ (Сцяшк.). Звязана з старана ’пазуха ў гумне, дзе складваюцца снапы’ (Нас., Сцяшк.); утворана, відаць, з інтэрфіксам а‑ — ‑ак (параўн. азадак і пад.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Лостачка ў выразе лостачкай ляжаць ’панікнуць, завянуць’ (докш., Сл. ПЗБ). Рус. лост ’драніцы, лучына, рэйка’, лостить ’абабіваць лодку рэйкамі’, роднасныя з ласт ’тс’, якое з фін., алан. lasta драніцы’ (Фасмер, 2, 463).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
дыягана́ль 1, ‑ю, м.
Шчыльная баваўняная або шарсцяная тканіна з косымі рубчыкамі.
дыягана́ль 2, ‑і, ж.
Прамая лінія, якая злучае два несумежныя вуглы многавугольніка або дзве вяршыні шматгранніка, што ляжаць не ў адной плоскасці.
•••
Па дыяганалі — наўскасяк, не пад прамым вуглом (ісці, рухацца і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шало́м, ‑а, м.
Гіст. Шлем. Хто яго ведае, можа быць, Даверымся даўняй кнізе, Што ворагі нават маглі прыплыць У стольны Мінск па Нямізе, І што наўсцяж па абодва бакі Стаялі харомы І хаты, І што дагэтуль на дне ракі Ляжаць шаломы І латы. Вітка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
забыццё ср.
1. (действие) забве́ние;
2. (состояние) забытьё; забве́ние;
хвілі́на ~цця́ прайшла́ — мину́та забытья́ (забве́ния) прошла́;
ляжа́ць у ~цці́ — лежа́ть в забытьи́;
◊ адда́ць ~ццю́ — преда́ть забве́нию
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
bake [beɪk] v.
1. пячы́, выпяка́ць; пячы́ся, запяка́цца;
baked potatoes пе́чаная бу́льба
2. прыпяка́ць, сушы́ць;
lips baked with heat сасмя́глыя ву́сны;
The sun has baked the ground hard. Сонца ўшчэнт высушыла зямлю.
3. infml загара́ць, ляжа́ць на со́нцы
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вы́качаць (БРС), вы́кынчыць ’выкачаць бялізну’ (Бяльк.) з н устаўным, відаць, экспрэсіўнага паходжання, вы́качацца ’выгадавацца, выжыць’ (БРС, КЭС, лаг.). Гл. качаць. Адносна апошняга значэння параўн. рус. дыял. вы́качаться ’акрыяць пасля хваробы’, укр. ви́качуватися ’валяцца, ляжаць доўга’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Перабушма́чванне (пірібушма́чывыньня) ’пусты пераказ’ (Юрч. СНЛ). Да пера- (гл.) і ⁺бушма́чыць — экспрэсіўнага ўтварэння з суф. ‑ма(к/ч), магчыма, першапачаткова ў выразе бушма бушаваць, як крычма крычаць, лежма ляжаць і пад., тады да бушава́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
count2 [kaʊnt] n. лік, падлі́к, улі́к;
keep count ве́сці падлі́к;
lose count збі́цца з лі́ку, губля́ць лік
♦
be out for the count (пра баксёра) быць на падло́зе, калі́ суддзя́ адлі́чвае секу́нды; ляжа́ць без па́мяці, быць у нака́ўце
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)