валакардзі́н

[ад валя(р’ян) + лац. cordis = сэрца]

лекавы прэпарат, заспакаяльны і проціспазматычны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ністаці́н

(ад гр. nystaktes = які гайдае)

лекавы прэпарат, антыбіётык, які прымяняецца пры кандыдамікозе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

платыфілі́н

(ад гр. platys = плоскі + phyllon = ліст)

лекавы прэпарат, сасударасшыральны і болесуцішальны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

тэафедры́н

(ад лац. thea = чай + эфедрын)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры бранхіяльнай астме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ундэцы́н

(лац. undecim = адзінаццаць)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваюць для лячэння грыбковых захворванняў скуры.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

урэта́н

(ад ура- + этан)

лекавы прэпарат, які ўжываецца як заспакойлівы і снатворны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

энтэрасепто́л

(ад энтэра- + septos = гнойны + -ол)

лекавы прэпарат, які выкарыстоўваецца пры кішэчных захворваннях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

эўфілі́н

(ад гр. eu = добра + phyllon = зелле)

лекавы прэпарат, сасударасшыральны і мачагонны сродак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

саста́ў, -у, М -е, мн. -ы, -аў, м.

1. Сукупнасць частак, прадметаў, якія складаюць адно цэлае; склад.

Ахарактарызаваць лічэбнікі па саставе.

2. Сукупнасць элементаў, якія ўваходзяць у хімічнае злучэнне рэчыва і пад.; сумесь, раствор.

С. глебы.

С. крыві.

Лекавы с.

3. чаго або які. Сукупнасць людзей, з якіх складаецца які-н. калектыў, арганізацыя (з колькаснага або якаснага боку).

С. выканаўцаў спектакля.

4. Асобы, якія складаюць якую-н. катэгорыю (па родзе службы, прафесіі і пад.).

Камандны с.

Выкладчыцкі с.

Лётны с.

5. Рад счэпленых разам чыгуначных вагонаў; цягнік.

Таварны с.

Пасажырскі с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

leczniczy

lecznicz|y

1. лячэбны;

zakład ~y — лячэбная ўстанова;

pomoc ~a — медыцынская дапамога;

2. лекавы;

zioła ~e — лекавыя травы; зёлкі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)