еўрапеізава́цца, ‑зуюся, ‑зуешся, ‑зуецца; зак. і незак.

1. Перабудавацца (перабудоўвацца) на еўрапейскі лад, узор.

2. толькі незак. Зал. да еўрапеізаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыгнята́льніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыгнятальніка (прыгнятальнікаў); заснаваны на прыгнёце, прыгнечанні. Прыгнятальніцкія класы. Прыгнятальніцкі лад. Прыгнятальніцкі характар дзяржавы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыго́нніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да прыгонніка, да прыгонніцтва. Прыгонніцкі лад. □ Расія прыгонніцкая няўхільна саступалі месца Расіі буржуазнай. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часту́шачны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да частушкі, уласцівы ёй. Частушачныя мелодыі. □ Галасістыя, бадзёрыя, .. [начлежныя песні] былі на адзін частушачны лад. Кавалёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капіталісты́чны kapitalístisch;

капіталісты́чны лад die kapitalístische Geséllschaftsordnung;

капіталісты́чны спо́саб вытво́рчасці kapitalístische Produktiónsweise

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зага́дны beféhlend, gebíeterisch;

зага́дны лад Ímperativ m -s, -e, Beféhlsform f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зале́жны ábhängig;

зале́жнае стано́вішча ábhängiger Zústand; грам зале́жны лад Pássiv n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Абздзі́мех ’няўклюда, нязграбны чалавек’ (Карскі 2-3, 90). Паводле Карскага, да абдзі (загадны лад) і мех.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

капіталі́зм, -у, м.

Грамадска-эканамічны лад, які змяніў сабой феадалізм і ў аснове якога ляжаць розныя формы прыватнай уласнасці на сродкі вытворчасці, а грамадства складаюць дзве асноўныя групы — уладальнікі сродкаў вытворчасці і наёмныя рабочыя.

Эпоха капіталізму.

|| прым. капіталісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыго́нны², -ая, -ае.

1. гл. прыгон².

2. Які адносіцца да грамадскага ладу, пры якім памешчык меў права на прымусовую працу, маёмасць і асобу, прымацаваных да зямлі і належачых яму сялян.

Прыгоннае права (грамадскі лад, заснаваны на такім праве памешчыка). Прыгонная гаспадарка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)