2. Тое, што і боўтнуцца (у 1 знач.); плюхнуць. Вунь боўтнула з разгону лягушка, аж пырскі дасталі да задзірыстага Паўлікавага носа.Даніленка.
3.Разм.Кінуць што‑н. у ваду. Па дарозе.. [Тварыцкі] боўтнуў аплецены дротам гаршчок у ваду.Чорны.
4.перан.Разм. Сказаць што‑н. недарэчы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
zostawić
зак. пакінуць;
zostawić ślad — пакінуць след;
zostawić dzieci — пакінуць (кінуць) дзяцей;
zostawić własnemu losowi — кінуць на волю лёсу;
zostawić u kogo parasol — пакінуць (забыцца) у каго парасон;
zostaw! — кінь!; перастань!; не чапай!
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
кі́нуты
1. бро́шенный, ки́нутый; запу́щенный; пу́щенный;
2. бро́шенный;
3.перен. бро́шенный, отбро́шенный;
4. ки́нутый, бро́шенный;
5. ки́нутый, бро́шенный;
6.перен. бро́шенный;
1-6 см.кі́нуць1-5, 9
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ла́дна, прысл.
Разм.
1.Прысл.да ладны.
2.узнач.сцвярджальнайчасціцы. Ужываецца для выражэння згоды, пацвярджэння чаго‑н.; азначае: добра, хай сабе і так. [Пятрусь:] — Я папрашу вас нагрэць нам гарбаты... Адкульсьці з глыбіні кватэры даляцела: — Ладна!Гартны.У момант знеслі яму ўсе пісьмы, папрасілі кінуць іх у горадзе ў паштовую скрынку. — Ладна, кіну, — паабяцаў шафёр.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непазна́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Такі, які яшчэ не вывучаны. Непазнаныя законы прыроды./узнач.наз.непазна́нае, ‑ага, н.[Прафесар] непрыкметна кантралюе думкі, накіроўваючы іх туды, дзе пачынаецца яшчэ непазнанае ім, дзе блукае ён штодня са сваімі шуканнямі.Галавач.
2. Такі, якога не пазналі, не апазналі. Разумней за ўсё было б .. [Алесю] кінуць гэтую вёску і непазнаным паехаць назад.Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няўдзя́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Які не праяўляе ўдзячнасці за зробленыя паслугі. [Элінора] гаварыла, гаварыла... Ён і жорсткі чалавек, і няўдзячны сын, колькі турбот мела праз яго маці.Лынькоў.[Сяргей:] — Не магу прычыняць [Еве Аўсееўне].. лішніх клопатаў. Яна, як родная маці, даглядала мяне. Нельга быць няўдзячным.Машара.
2. Які не апраўдвае патрачаных намаганняў, надзей. — Табе трэба кінуць гэтую няўдзячную літаратурную работу, Ігнат, — гаварыла .. [Вікторыя Аркадзеўна].Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расцяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разабраць, разнесці за некалькі прыёмаў, у розныя месцы. Ніжніх лесвіц няма — расцягалі на дровы, на верхніх ярусах — густыя пераплёты коса пастаўленых клетак.Навуменка.Абгніў, абваліўся паркан. Праўда, .. [Алеся] сама пакрысе яго расцягала.Скрыган.// Раскрасці. Пайсці ў лес, гэта значыць кінуць усё дабро. А хіба яно застанецца цэлае! Яго ж расцягаюць дарэшты.Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pféffern
vt
1) пярчы́ць
2) разм. шпурну́ць, кі́нуць (куды-н.)
◊ j-m den Pelz ~ — ≅ лупі́ць каго́-н. як cíдараву казу́
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Скарцава́цца ‘скурчыцца, сагнуцца’ (Сцяшк.), ‘прымасціцца, прылегчы’ (стаўб., Жыв. сл.), скарцава́ць ‘адолець, асіліць, кінуць скруціўшы, зламаўшы’ (Скарбы). Магчыма, да карцець (гл.), параўн. балг.къ́ртя ‘выкарчоўваць, выломваць, разбіваць’, макед.крти ‘ламаць, разбураць’. Значэнне ‘адолець, асіліць’ з ‘падмяць (пад сябе), скруціць’. Па лінгвагеаграфічных і фанетычных прычынах можа разглядацца як запазычанне ці трансфармацыя польск.skarcić ‘паўстрымаць, пакараць, збэсціць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пальча́ткаж Hándschuh m -(e)s, -e;
скураны́я пальча́ткі Léderhandschuhe;
надзе́ць [зняць] пальча́тку den Hándschuh ánziehen* [áusziehen*];
◊ кі́нуць пальча́тку den Hándschuh hínwerfen* (каму-нD);
падня́ць пальча́тку (прыняцьвыклік) den Hándschuh áufnehmen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)