зе́бра

(парт. zebra)

дзікі афрыканскі конь з паласатай афарбоўкай цела.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

няге́глы, -ая, -ае (разм.).

1. Кволы, слабы; няўдалы.

Н. конь.

2. Непрыгожы з выгляду, нязграбны.

Нягеглыя літары.

3. Няўмелы, ні да чаго не здатны.

Нягеглая гаспадыня.

|| наз. няге́гласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

◎ *Каншля́, конилля ’малады конік’ (ТС), пруж., супонім, ’жарабец’, драг. ’гультшяваты конь, слабы конь’ (КЭС), навагр., баран, каньсля ’тс’ (Федар. Рук.), конная ’невялікі слабы конь’ (Дразд.). Утварэнне з ‑ęi‑ суфіксам (konbk‑ę); ‑л‑ < -/-. Параўн. бел. канна, канно ’слабы, мізэрны конь’ (Япк. 1, Сцяц.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

белагры́вы, ‑ая, ‑ае.

У якога белая грыва. Белагрывы конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

белакапы́ты, ‑ая, ‑ае.

У якога белыя капыты. Белакапыты конь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассядла́цца, ‑аецца; зак.

Скінуць з сябе сядло. Конь рассядлаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

narowisty

наравісты;

koń narowisty — наравісты конь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cugowy

запражны;

koń cugowy — выязны конь

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

вараны́​II schwarz;

вараны́ конь Ráppe m -n, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Scháukelpferd

n -es, -e конь-гу́шкалка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)