Verbum

ртуць, -і, ж.

Хімічны элемент, вадкі метал серабрыста-белага колеру.

Жывы як р. (вельмі рухавы).

|| прым. рту́тны, -ая, -ае.

Ртутная руда.

Р. тэрмометр.

слі́вень, слі́ўня, мн. слі́ўні, слі́ўняў, м.

1. Род бязногай, падобнай да змяі яшчаркі.

2. Вераценніца, ядавітая змяя бурага (самцы) або шэрага (самкі) колеру.

хлор, -у, м.

Хімічны элемент, удушлівы газ жоўта-зялёнага колеру, які выкарыстоўваецца як абеззаражвальны і атрутны сродак.

|| прым. хло́рны, -ая, -ае.

Х. пах.

насту́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Аднагадовая дэкаратыўная травяністая расліна з буйнымі пахучымі кветкамі чырвона-жоўтага колеру.

|| прым. насту́ркавы, -ая, -ае.

памідо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Агародная расліна сямейства паслёнавых, а таксама акруглы плод яе, звычайна чырвонага або жоўтага колеру.

|| прым. памідо́рны, -ая, -ае.

ва́пна, -ы, ж.

Вокіс кальцыю — рэчыва белага колеру, якое здабываецца з вапняку.

Гашаная в.

Даламітавая в.

|| прым. ва́пнавы, -ая, -ае.

В. завод.

В. раствор.

вяргі́ня, -і, мн. -і, -гінь, ж.

Травяністая дэкаратыўная расліна сямейства складанакветных з вялікімі яркімі кветкамі рознага колеру і клубнепадобным карэннем.

|| прым. вяргі́невы, -ая, -ае.

азо́т, -у, М азо́це, м.

Хімічны элемент, газ без колеру і паху, галоўная састаўная частка паветра.

|| прым. азо́цісты, -ая, -ае і азо́тны, -ая, -ае.