бікі́ні

(англ. bikini, ад Bikini = назва каралавага вострава ў Ціхім акіяне)

вельмі адкрыты купальны жаночы касцюм.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

garsonka

ж.

1. жаночы касцюм;

2. прычоска пад хлопчыка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

pinstripe [ˈpɪnstraɪp] n.

1. то́нкая све́тлая пало́ска (на матэрыі)

2. цёмная ткані́на ў бе́лую вертыка́льную пало́ску;

a pinstripe suit касцю́м у то́нкую пало́ску

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пота́сканный прил., неодобр. пано́шаны; пацёрты; (изнурённый) змардава́ны, знябы́ты;

пота́сканный костю́м пано́шаны (пацёрты) касцю́м;

пота́сканное лицо́ змардава́ны (знябы́ты) твар.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

туні́ка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

1. Старажытнарымскае адзенне накшталт кашулі, якое насілі пад тогай.

2. Верхняя частка двайной жаночай спадніцы.

3. Касцюм танцоўшчыцы ў выглядзе ліфа і доўгай спадніцы з цюлю.

[Лац. tunica.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бага́ты, -ая, -ае; багаце́йшы.

1. Які валодае вялікай маёмасцю, грашовымі сродкамі, заможны.

Б. чалавек.

Б. (наз.) беднага не разумее.

2. Які вызначаецца вялікай колькасцю чаго-н., мноствам даброт.

Б. ўлоў.

Б. край.

3. Які дорага каштуе, вызначаецца раскошай.

Б. касцюм.

4. перан. Які змяшчае ў сабе многа ўнутраных якасцей.

Багатая натура.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

moderately [ˈmɒdərətli] adv. уме́рана; больш-менш;

The house was moderately large. Дом быў не надта вялікі;

a moderately expensive suit не ве́льмі дарагі́ касцю́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

gala

ж.

1. банкет, урачыстасць;

2. парадная форма, святочны касцюм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

купо́н, ‑а, м.

1. Адразны талон у каштоўных паперах на атрыманне працэнтаў з іх. Купоны аблігацый.

2. Адрэз тканіны на касцюм, сукенку, блузку са спецыяльнай аддзелкай, звычайна ў раскроеным выглядзе.

•••

Стрыгчы купоны гл. стрыгчы.

[Фр. coupon.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убялі́ць, убялю, убеліш, убеліць; зак., што.

1. Добра выбеліць. Убяліць палотны.

2. Зрабіць усё белым, накрыць чым‑н. белым. Снег убяліў зямлю. Квецень убяліла сад.

3. Запэцкаць чым‑н. белым. Убяліць касцюм у мел.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)