klejnot, ~u

м. каштоўны камень; каштоўнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дачаса́ць​II (дрэва, камень і г. д.) ábstemmen vt, gänzlich beháuen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

кашто́ўны це́нный; драгоце́нный;

~ныя я́касці — це́нные (драгоце́нные) ка́чества;

к. ка́мень — драгоце́нный ка́мень;

~ныя вы́капні — це́нные ископа́емые;

○ ~ныя папе́ры — це́нные бума́ги;

~ныя мета́лы — драгоце́нные мета́ллы

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

штурхну́ць сов., в разн. знач. толкну́ть; пнуть;

ш. ка́мень — толкну́ть ка́мень;

ш. ло́кцем — толкну́ть ло́ктем;

ш. спра́ву — толкну́ть де́ло;

ш. ядро́ — спорт. толкну́ть ядро́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

апо́ка Камень, скала каменная (Нас. АУ); вапнавы камень (Слаўг.).

□ г. Апочка Велікалуцкай вобл. РСФСР.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

адшпурну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., што.

Разм. Адкінуць, шпурнуўшы. Адшпурнуць камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аліві́н, ‑у, м.

Сілікат магнію і жалеза; паўкаштоўны камень зеленаватага колеру розных адценняў.

[Ад лац. oliva — масліна.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшчабяні́ць, ‑бяню, ‑беніш, ‑беніць; зак., што.

Спец. Раздрабіць, ператварыць у шчэбень. Расшчабяніць камень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хрызалі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Празрысты каштоўны камень залаціста-зялёнага колеру, разнавіднасць алівіну.

[Ад грэч. chrysós — золата і lithos — камень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Édelstein

m -s, -e кашто́ўны ка́мень

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)