jedenastka
ж.
1. адзінаццаць;
2. адзінаццаты нумар; адзінаццатка;
3. спарт. а) футбольная каманда;
пенальці
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
во́льна,
1. Прысл. да вольны (у 1, 2, 4, 5, 6, 8, 10 знач.).
2. Каманда на права трымацца ў страі свабодна. Стаяць вольна! □ — Вольна! — скамандаваў ён [Ягораў]. Байцы ўскалыхнуліся, ім перадалося хваляванне камандзіра. Краўчанка.
3. безас. у знач. вык. Аб адчуванні свабоды. Тут так вольна, так цікава, Што толькі тут ён і жыве. Колас.
•••
Вольна дыхнуць гл. дыхнуць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
футбо́льны спарт Fúßball-;
футбо́льная кама́нда Fúßballmannschaft f -, -en, Elf f -;
футбо́льнае по́ле Fúßballplatz m -(e)s, -plätze, Fúßballfeld n -(e)s, -er
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Team
[ti:m]
n -s, -s
1) (спартыўная) кама́нда
2) рабо́чая гру́па, часо́вы калектыў супрацо́ўнікаў
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
аўт
(англ. out = па-за)
1) становішча ў спартыўных гульнях, калі мяч або шайба выходзіць за межы спартыўнай пляцоўкі;
2)каманда суддзі на рынгу, якая азначае, што баксёр у накаўце.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
экіпа́ж
(фр. équipage)
1) агульная назва лёгкіх рысорных пасажырскіх павозак;
2) каманда, асабовы састаў карабля, самалёта, танка;
3) берагавая воінская часць марской пяхоты, якая часта служыць для папаўнення флоцкіх каманд.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
чэмпіён м спарт, тс перан Méister m -s, -;
чэмпіён све́ту Wéltmeister m;
чэмпіён краі́ны Nationálmeister m, Lándesmeister m;
кама́нда-чэмпіён Méistermannschaft f -, -en
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
пажа́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да пажару. Пажарны дым. Пажарная каланча. // Прызначаны для тушэння пажару. Пажарная каманда. Пажарная машына. □ [Варанецкі] выбег на вуліцу і з ходу ўсчапіўся на пажарную бочку, якую коні імчалі міма варот. Дуброўскі. // Абсталяваны ўсім неабходным для тушэння пажару. Пажарны двор. Пажарная часць.
2. у знач. наз. пажа́рны, ‑ага, м. Работнік пажарнай каманды.
•••
Пажарнае дэпо гл. дэпо.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
узды́м, -му м., в разн. знач. подъём; (о душевном состоянии — ещё) воодушевле́ние ср.;
у. наро́днай гаспада́ркі — подъём наро́дного хозя́йства;
тво́рчы ўздым — тво́рческий подъём;
кама́нда правяла́ сустрэ́чу з ~мам — кома́нда провела́ встре́чу с подъёмом
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)
Láufschritt
m -(e)s, -e кро́кі по́дбегам
im ~ — бяго́м
im ~ marsch! — бяго́м марш! (каманда)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)