Verbum

супіна́тар, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Тоўстая вусцілка з патаўшчэннем пад сярэдняй часткай ступні.

|| прым. супіна́тарны, -ая, -ае.

фанагра́ма, -ы, мн. -ы, -ра́м, ж.

Дыск, плёнка, магнітная стужка і пад. з гукавым запісам.

|| прым. фанагра́мны, -ая, -ае.

шва́бра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Мятла з мачалы, вяровак і пад., уробленых у калодку.

|| прым. шва́бравы, -ая, -ае.

пі́ца, -ы, мн. -ы, піц, ж.

Адкрытая круглая аладка з цеста з запечанымі на ёй пад соусам памідорамі і сырам або кавалачкамі гатаванага мяса, гародніны, звараных грыбоў.

мача́ла, -ы, мн. -ы, -ча́л і -аў, ж.

Тонкія доўгія палоскі з лубянога слоя ліпавай кары, з якіх вырабляюць рагожу, вяроўкі і пад.

|| прым. мача́льны, -ая, -ае.

вы́гляд, -у, М -дзе, м.

1. Знешнасць, вонкавае аблічча; стан.

Здаровы в.

Шарападобны в.

З вучоным выглядам.

2. У спалучэнні з прыназоўнікамі «з», «на», «пад» утварае прыслоўныя словазлучэнні ў знач. знешне.

На в. або з выгляду ён яшчэ маладжавы.

◊

Для выгляду — каб толькі здавалася.

Не падаць (або не паказаць) выгляду — не даць заўважыць, зразумець што-н.

Пад выглядам каго-чаго (разм.) — пад маркай каго-, чаго-н., выдаючы за каго-, што-н.

Рабіць выгляд — прыкідвацца, прытварацца.

У выглядзе чаго — у форме чаго-н.

Выклаў даклад у выглядзе тэзісаў.

заганя́ць², -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., каго (разм.).

1. Змарыць, давесці да стомы, прымушаючы многа хадзіць, бегаць і пад.

З. каня.

2. перан. Стаміць працай, шматлікімі даручэннямі і пад.

Вы ўжо гэтага хлопчыка зусім заганялі.

абці́снуць, -ну, -неш, -не; -ні́; -нуты; зак., што.

Сціснуць з усіх бакоў (для выдалення вільгаці, для ўшчыльнення, надання патрэбнай формы і пад.), прымяць.

А. салому.

А. фанеру пад гідраўлічным прэсам.

|| незак. абціска́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

зада́ча, -ы, мн. -ы, -да́ч, ж.

1. Тое, што патрабуе вырашэння.

Паставіць перад сабой задачу.

Выканаць задачу.

Баявая з.

Першачарговая з.

2. Практыкаванне, якое выконваецца, рашаецца шляхам разумовых заключэнняў, вылічэння і пад.

Рашыць задачу.

Арыфметычная з.

Шахматная з.

запаве́днік, -а, мн. -і, -аў, м.

Запаведнае месца, дзе зберагаюцца і захоўваюцца рэдкія і каштоўныя расліны, жывёлы, унікальныя ўчасткі прыроды, культурныя каштоўнасці і пад.

Бярэзінскі з.

Бабровы з.