БЯЛКО́ВЫЯ КАРМЫ́,
кармы расліннага і жывёльнага паходжання з вял. колькасцю пратэіну. Асн. крыніца пратэіну для большасці с.-г. жывёл — раслінныя кармы: зялёная трава, сена, збожжа і збожжапрадукты, макуха, шроты і інш. Сярод зялёных кармоў найб. сырога пратэіну ў маладой траве бабовых — у канюшыне, кармавым бобе; багатыя пратэінам таксама зерне бабовых культур (гарох, віка, боб, соя), макуха, шроты, піўныя, пякарскія і кармавыя дрожджы, мясная і рыбная мука, сухая кроў (ад 200 да 600 г на 1 кармавую адзінку).
т. 3, с. 399
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
афанахе́тэ
(н.-лац. aphanophaete)
ніткаватая зялёная водарасць сям. афанахетавых, якая пасяляецца пераважна на кладофары.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бумілерыёпсіс
(н.-лац. bumillenopsis)
аднаклетачная жоўта-зялёная водарасць сям. сцыядавых, якая трапляецца ў глебах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гангразі́ра
(н.-лац. gongrosira)
ніткаватая зялёная водарасць сям. трэнтэполіевых, якая трапляецца ў вадзе, глебе.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гапаласіфо́н
(н.-лац. hapalosiphon)
ніткаватая сіне-зялёная водарасць сям. стыганемавых, пашыраная пераважна ў вадаёмах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гіялатэ́ка
(н.-лац. hyalotheca)
ніткаватая зялёная водарасць сям. касмарыевых, якая засяляе стаячыя дыстрофныя вадаёмы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дыктыяхларэ́ла
(н.-лац. dictyochlorella)
каланіяльная зялёная водарасць сям. пальмелавых, якая трапляецца ў планктоне азёр.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дымарфако́кус
(н.-лац. dimorphococcus)
каланіяльная зялёная водарасць сям. дыктыясферыевых, якая пашырана ў прэсных вадаёмах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дыспо́ра
(н.-лац. dispora)
каланіяльная зялёная водарасць сям. кокаміксавых, якая трапляецца ў прэсных водах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
дыяка́нтас
(н.-лац. diacanthos)
аднаклетачная зялёная водарасць сям. хларакокавых, якая трапляецца ў прэсных вадаёмах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)