загы́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць гыркаць. // Гыркнуць некалькі разоў запар. Сабака пад сталом загыркаў і, ашчэрыўшы зубы, кінуўся на пана. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

prosthesis

[prɑ:sˈӨi:sɪs]

n., pl. -theses

пратэ́з -а m. (шту́чная рука́, нага́, зу́бы)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

◎ Ку́штаць (яйцы) ’стукаць аб зубы, правяраючы чыё яйцо мацнейшае’ (Сержп. Пр., З нар. сл., Нар. словатв., Янк. I). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

зуба́ты

1. (с большими зубами) зуба́стый;

2. (имеющий зубы) зуба́тый;

з. кіт — зуба́тый кит

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́скаліць, выскаля́ць:

вы́скаліць зу́бы

1. die Zähne flétschen;

2. разм. (усміхнуцца) grínsen vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

раз’ю́шыцца, ‑шуся, ‑шышся, ‑шыцца; зак.

Стаць раз’юшаным; разлютавацца. [Сенька] раз ударыў, раз’юшыўся, замахнуўся і яшчэ раз стукнуў. Краўчанка. Сабака таксама раз’юшыўся, ашчэрыў зубы. Дамашэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grit​2 [grɪt] v. пасыпа́ць даро́гу/ву́ліцу пяско́м/жві́рам

♦

grit one’s teeth

1) сці́снуць зу́бы

2) праяўля́ць вы́трымку ў ця́жкіх абста́вінах

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

szczerzyć

незак. скаліць, шчэрыць;

szczerzyć zęby — скаліць (шчэрыць) зубы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ukazywać

незак. паказваць;

ukazywać zęby — паказваць (шчэрыць, скаліць) зубы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uzębienie

н.

1. зубная сістэма; зубы;

2. тэх. зубцы

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)