паздзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Здзець, зняць з сябе ўсё, многае. Пад поўдзень сонца прыгрэла так, што некаторыя бабы нават паздзявалі кофты. Кудравец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.
Размотваючы, зняць бінт з каго‑, чаго‑н. Разбінтаваць параненага. □ Максім таксама ўстаў і папрасіў доктара разбінтаваць галаву. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раззбро́іцца, ‑роюся, ‑роішся, ‑роіцца; зак.
1. Зняць з сябе зброю; вызваліцца ад сродкаў узбраення. Армія раззброілася.
2. перан. Адмовіцца ад барацьбы, страціць волю да барацьбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
устарані́ць, ‑раню, ‑роніш, ‑роніць; зак.
1. што. Зжыць, ліквідаваць. Устараніць недахопы ў рабоце. Устараніць прычыну хваробы.
2. каго. Часова звольніць, зняць, вызваліць ад займаемай пасады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпераза́ць (зняць папругу, пояс) lósschnallen аддз vt, ábschnallen vt; den Gürtel ábnehmen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
адскрэ́бці, ‑скрабу, ‑скрабеш, ‑скрабе; ‑скрабём, ‑скрабяце; пр. адскроб, ‑скрэбла і ‑скрабла; зак., што.
Скрабучы, зняць што‑н. з паверхні, абчысціць паверхню; саскрэбці. Адскрэбці гразь з ботаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
акары́ць, акару, акорыш, акорыць; зак., што.
Зняць кару, ачысціць ад кары. Гаспадар не меў сілы ці часу.. акарыць [бярвенне], і яно пайшло на глум пад дажджамі. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рассядла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.
Зняць сядло (з асядланай жывёлы). [Засмужац] завёў каня ў хлеў, у зацішку рассядлаў, падкінуў яму сена і тады ўвайшоў у хату. Мележ.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саструга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
1. Стругаючы, зняць, счысціць, зрэзаць верхні слой чаго‑н. Састругаць кару.
2. Счышчаючы, абрэзаць больш чым патрэбна. Састругаць увесь бурак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазніма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак.
1. каго-што. Зняць адкуль-н. усё, многае або ўсіх, многіх; здзець з сябе ўсё, многае; адазваць адкуль-н. усіх, многіх.
П. дзверы з завесаў.
П. шапкі.
П. дывізіі з фронту.
2. што. Адмяніць усё, многае, адмовіцца ад усяго, многага.
П. судзімасць.
П. прапановы.
3. што. Садраць, зняць з якой-н. паверхні ўсё, многае.
П. бінты з ран.
4. каго-што. Пазбавіць усіх, многіх магчымасці дзейнічаць, вызваліць ад чаго-н. усіх, многіх.
П. баксёраў са спаборніцтваў.
П. з работы.
5. што. Скапіраваць усё, многае.
П. копіі з дакументаў.
6. Тое, што і паздымаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)