змыць, змы́ю, змы́еш, змы́е; змы́ты; зак., што.
1. Мыццём ліквідаваць, зняць.
З. з сябе пот.
З. сваю віну (перан.).
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знесці (вадой, цячэннем).
Вада змыла бярвенне.
|| незак. змыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. змыў, змы́ву, м. (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
агалі́цца, агалю́ся, аго́лішся, аго́ліцца; зак.
1. Зняць вопратку, стаць голым (разм.).
2. Скінуць покрыва, лісце і пад.
Лес агаліўся.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.), перан. Стаць адкрытым, даступным для праціўніка.
Фронт агаліўся.
|| незак. агаля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
|| наз. агале́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
спаро́ць, спару́, спо́раш, спо́ра; спары́; спо́раты; зак.
1. што. Адпароць.
С. карункі з сукенкі.
2. каго-што. Зняць (звычайна зверху ўніз) адкуль-н.
С. птушынае гняздо з бярозы.
3. каго-што. Скалоць, пакалоць чым-н. вострым (разм.).
|| незак. спо́рваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
распераза́цца, -перажу́ся, -пяра́жашся, -пяра́жацца; расперажы́ся; зак.
1. Зняць з сябе тое, чым быў падперазаны (пояс, рэмень і пад.).
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Развязацца, расшпіліцца (пра пояс; разм.).
3. перан. Перастаць стрымліваць сябе; стаць недысцыплінаваным, нахабным.
|| незак. распяра́звацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
счаса́ць 1, счашу, счэшаш, счэша; зак., што.
1. Зняць часаннем; вычасаць. Счасаць пух з труса.
2. Апрацаваць. ачысціць часаннем (лён, шэрсць і пад.). Счасаць воўну.
счаса́ць 2, счашу, счэшаш, счэша; зак., што.
1. Зняць часаннем верхні слой чаго‑н. ці шурпатасць. Счасаць кару з бервяна. // Апрацаваць што‑н. часаннем. Счасаць няроўнае месца дошкі.
2. Зрасходаваць пры часанні. Счасаць паляна на стружкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паздзява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Здзець, зняць з сябе ўсё, многае. Пад поўдзень сонца прыгрэла так, што некаторыя бабы нават паздзявалі кофты. Кудравец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбінтава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., каго-што.
Размотваючы, зняць бінт з каго‑, чаго‑н. Разбінтаваць параненага. □ Максім таксама ўстаў і папрасіў доктара разбінтаваць галаву. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раззбро́іцца, ‑роюся, ‑роішся, ‑роіцца; зак.
1. Зняць з сябе зброю; вызваліцца ад сродкаў узбраення. Армія раззброілася.
2. перан. Адмовіцца ад барацьбы, страціць волю да барацьбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
устарані́ць, ‑раню, ‑роніш, ‑роніць; зак.
1. што. Зжыць, ліквідаваць. Устараніць недахопы ў рабоце. Устараніць прычыну хваробы.
2. каго. Часова звольніць, зняць, вызваліць ад займаемай пасады.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпераза́ць (зняць папругу, пояс) lósschnallen аддз vt, ábschnallen vt; den Gürtel ábnehmen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)