leger

[-'ʒε:r]

a

1) лёгкі, (зана́дта) во́льны

2) неаха́йны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

біта́, ‑ы́, ДМ біце́, ж.

Разм. У некаторых гульнях — прадмет, якім б’юць. [Барыс].. пагуляў сам з сабою ў «класы», паспрабаваў гуляць у гарадкі, але біта была занадта цяжкай для яго. Нядзведскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

embarrassment [ɪmˈbærəsmənt] n.

1. (at) збянтэ́жанасць

2. перашко́да; цяжа́р; даку́ка;

financial embarrassment даўгі́, безграшо́ўе

♦

an embarrassment of riches зана́дта бага́ты вы́бар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

steep​2 [sti:p] adj.

1. стро́мкі, круты́, абры́вісты

2. infml невераго́дны, празме́рны (пра цэны, патрабаванні);

That’s a bit steep! Гэта ўжо занадта!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

to a fault

зашма́т, зана́дта, празьме́рна, залі́шне

generous to a fault — залі́шне шчо́дры

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

underestimate

1. [,ʌndərˈestɪmeɪt]

v.t.

зані́зка ацэ́ньваць, недаацэ́ньваць

2. [,ʌndərˈestɪmət]

n.

зана́дта ні́зкая ацэ́нка, недаацэ́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

Салёны ’які ўтрымлівае ў сабе соль, насычаны соллю’, ’прыпраўлены соллю, занадта пасолены’, ’прыгатаваны ў запас з соллю, у салёным растворы’ (ТСБМ, ТС, Сцяшк. МГ). Рус. солёный ’тс’. Руск.-бел. інавацыя ад соль; параўн. салоны, або першапачатковы залежны дзеепрыметнік мін. ч. ад саліць, які потым стаў прыметнікам.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ярча́йший превосх. ст.

1. найярчэ́йшы; найзырчэ́йшы; найяскра́вейшы; см. я́ркий;

2. (чрезвычайно, чересчур яркий) надзвы́чай (зана́дта) я́ркі; (кричащий) крыклі́вы; кі́дкі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

рытары́чны

1. ритори́ческий;

р. вы́раз — ритори́ческое выраже́ние;

2. книжн. ритори́чный;

мо́ва яго́ зана́дта ~ная — речь его́ сли́шком ритори́чна;

○ ~нае пыта́нне — ритори́ческий вопро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

замно́га, прысл.

Разм. Занадта многа, больш, чым трэба. Зямелька тут — адны груды. Яна замнога брала поту. Арочка. — Ты на сябе замнога бярэш, — выхапіўшы ў мяне з-пад рук свой артыкул, закіпеў Барташэвіч. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)