адве́сці, ‑вяду, ‑вядзеш, ‑вядзе; ‑вядзём, ‑ведзяце;
1. Ведучы, суправаджаючы,
2. Завесці на некаторую адлегласць ад каго‑, чаго‑н.
3. Адхіліць; змяніць напрамак руху чаго‑н., накіраваць убок ад каго‑, чаго‑н.
4.
5. Даць у чыё‑н. распараджэнне; прызначыць, выдзеліць для якой‑н. мэты.
6. Правесці, адчарціць.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разне́сці, ‑нясу, ‑нясеш, ‑нясе; ‑нясём, ‑несяце;
1. Носячы,
2. Размеркаваць, запісаўшы ў розных месцах; распісаць.
3.
4. Рассеяць, развеяць; разагнаць.
5.
6.
7.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падве́сці, ‑вяду, ‑вядзеш, ‑вядзе; ‑вядзём, ‑ведзяце;
1. Ведучы, наблізіць да каго‑, чаго‑н.;
2. Давесці пабудову чаго‑н. да патрэбнага месца, узроўню; падключыць да чаго‑н.
3. Падкласці, падставіць пад што‑н.
4.
5.
6. Абагуліўшы, зрабіць вывады; падлічыць.
7. Падмаляваць, зрабіць больш яркім, выразным.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зацягну́ць 1, ‑цягну, ‑цягнеш, ‑цягне;
1. Цягнучы,
2.
3. Уцягнуць у сярэдзіну, унутр чаго‑н.
4. Удыхнуць, уцягнуць у сябе (дым, паветра і пад.).
5. Накрыць тонкім слоем чаго‑н.
6. Пацягнуць, расправіць (занавеску і пад.) так, каб закрыць, засланіць што‑н.
7. Туга завязаць, сцягнуць.
8. Заняць чым‑н. часу больш, чым меркавалася; затрымаць заканчэнне чаго‑н.
9. Шчыльна закруціць, зашрубаваць.
•••
зацягну́ць 2, ‑цягну, ‑цягнеш, ‑цягне;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
scháffen
I
1) твары́ць, ствара́ць
2) ствара́ць, арганізо́ўваць
II
1.
2.
1) рабі́ць, спраўля́цца з чым-н.
2) дастаўля́ць (
3) дастава́ць, здабыва́ць
4) прыма́ць, прыбіра́ць; ліквідава́ць
5) наво́дзіць, устанаўля́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
перакі́нуць, ‑ну, ‑неш, ‑не;
1. Кінуць што‑н. цераз каго‑, што‑н.
2. Закінуць далей, чым трэба.
3. Перамясціць, адправіць на новае месца.
4. Палажыць што‑н. упоперак чаго‑н. для пераправы, пераходу.
5.
6. і
7. Даць больш, чым патрэбна, перадаць.
8. Тое, што і перакуліць (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разабра́ць, разбяру, разбярэш, разбярэ; разбяром, разбераце;
1. Разняць што‑н. на састаўныя часткі.
2. Узяць усё па частках, па адным.
3. Прыводзячы ў парадак, рассартаваць, аддзяліць адно ад другога.
4. Спарадкаваць, раздзяліўшы мяса і вантробы, парэзаўшы на часткі (пра мясную тушу).
5. Адрозніць, распазнаць што‑н. (слыхам, зрокам і пад.).
6.
7. і
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
tun
1.
1) рабі́ць, выко́нваць
2) зрабі́ць,
3) пакла́сці (
4)
5)
6)
2.
1)
2)
3)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
да предлог с
1. (для указания на расстояние, на промежуток времени, какой-л. предмет или предел) до;
2. (для обозначения направленности или цели действия, присоединения или принадлежности к кому-, чему-л.) к, ко (кому, чему);
3. (для обозначения сходства, близости) на (кого, что);
4. (вплоть до чего-л., в соответствии с чем-л.) по (что, чему);
5. (при слове сва́тацца) к (
6.
◊ ад до́шкі да до́шкі — от доски́ до доски́; от ко́рки до ко́рки; от сло́ва до сло́ва;
да пары́ да ча́су — до поры́ до вре́мени;
да пабачэ́ння — до свида́ния
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
па́даць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Валіцца, ляцець зверху ўніз пад уздзеяннем сілы цяжару.
2. Валіцца на зямлю, трацячы апору, раўнавагу.
3.
4.
5. Класціся на каго‑, што‑н., пакрываць сабою каго‑, што‑н. (пра святло, цень).
6. Прыходзіцца на якое‑н. месца (аб націску ў слове).
7.
8.
9.
10. Гінуць, паміраць (аб людзях).
11.
12.
13.
14.
15.
•••
пада́ць, ‑да́м, ‑дасі́, ‑да́сць; ‑дадзі́м, ‑дасце́, ‑даду́ць;
1. Даць, падносячы, аказваючы паслугу.
2. і
3.
4.
5. і
6.
7.
8. З многімі назоўнікамі ўтварае спалучэнні са значэннем таго ці іншага дзеяння ў залежнасці ад сэнсу назоўніка.
9. і
10. і
11. Паказаць, вывесці (у мастацтве, літаратуры).
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)