Пляска́чка: у пляскачкугульня хлопчыкаў з пляскатымі каменьчыкамі, якія падскокваюць на паверхні вады’ (гродз., Нар. словатв.). Ад пляскаты (гл.), у выніку семантычнай кандэнсацыі словазлучэння гульня пляскатымі каменьчыкамі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Bukasten

m -s, -kästen «канстру́ктар» (дзіцячая гульня)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Krbballspiel

n -(e)s, -e баскетбо́льная гульня́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Verstckspiel

n -(e)s гульня́ ў хо́ванкі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Wttspiel

n -(e)s, -e гульня́, спабо́рніцтва

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

bzählreim

m -(e)s, -e гульня́-лічы́лка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Zhlenlotto

n -s, -s лі́чбавае лато́ (гульня)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Glücksspiel

n -(e)s, -e аза́ртная гульня́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

igraszka

igraszk|a

ж.

1. цацка, забаўка;

dziecinne ~i — дзіцячыя забаўкі;

być ~ą losu — быць забаўкаю ў руках лёсу;

2. гульня, жарт;

~i natury — гульня прыроды;

~i słowne (słów) — гульня слоў

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

golfing [ˈgɒlfɪŋ] n. гульня́ ў гольф;

He goes golfing on Sundays. Па нядзелях ён гуляе ў гольф.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)