легіяне́р, ‑а, м.

Воін, салдат легіёна. Каля каменнай брамы група польскіх легіянераў ставіла кулямёт. Рамановіч.

[Фр. legionnaire ад лац. legionarius.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфарма́тарскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рэфарматара. Рэфарматарская група. // Звязаны з рэформай. Рэфарматарскі шлях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

task force [ˈtɑ:skˌfɔ:s] n. mil. часо́вая аператы́ўнасць, гру́па спецыялі́стаў для вырашэ́ння канкрэ́тнай зада́чы (таксама перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Вало́тніца ’месца, дзе размешчана група курганоў-валатовак’ (Яшк.). Да волат.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поп-...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да поп-арту, да поп-музыкі, напр.: поп-мода, поп-музыка, поп-дыскі, поп-канцэрт, попансамбль, поп-група, поп-зорка, поп-танцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прыкры́цце, -я, мн. -і, -яў, н.

1. гл. прыкрыцца, прыкрыць.

2. Прадмет, за якім можна схавацца.

Стаць пад п.

3. Вайсковая часць, падраздзяленне, якое ахоўвае, прыкрывае каго-, што-н.

Артылерыйскае п.

Група прыкрыцця.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

pielgrzymka

ж.

1. паломніцтва;

2. група пілігрымаў;

3. пілігрымка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

калекты́ў, ‑тыву, м.

Група людзей, аб’яднаных агульнымі інтарэсамі, агульнай дзейнасцю. Рабочы калектыў. Калектыў мастацкай самадзейнасці. // Група людзей, звязаных сумеснай работай у адной арганізацыі, установе, на прадпрыемства і пад. Фабрычны калектыў. □ Калектыву МТС уручалі пераходны Чырвоны сцяг за першынство ў рэспубліканскім спаборніцтве механізатараў. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтакало́на, ‑ы, ж.

Група аўтамабіляў, якія размешчаны або рухаюцца выцягнутай лініяй адзін за адным. // Прадпрыемства аўтатранспарту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сульфамі́ды, ‑аў; адз. сульфамід, ‑у, М ‑дзе, м.

Група лекавых рэчываў, якія аслабляюць дзеянне хваробатворных бактэрый.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)