вытво́рчасць, -і, ж.
1. Грамадскі працэс стварэння матэрыяльных даброт, які ахоплівае як прадукцыйныя сілы грамадства, так і вытворчыя адносіны людзей.
Таварная в.
2. Выраб, выпрацоўка, стварэнне якой-н. прадукцыі.
В. сталі.
Фабрычная в.
3. Галіна, від народнай гаспадаркі.
Прамысловая, сельскагаспадарчая в.
4. Праца па непасрэдным вырабе прадукцыі.
Працаваць на вытворчасці.
Вучыцца без адрыву ад вытворчасці.
○
Сродкі вытворчасці — сукупнасць прадметаў і сродкаў працы: зямля, лясы, вада, нетры, сыравіна, прылады вытворчасці, вытворчыя будынкі, сродкі зносін і сувязі і пад.
|| прым. вытво́рчы, -ая, -ае.
В. план.
В. працэс.
Вытворчая брыгада.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
публіцы́стыка
(ням. Publizistik, ад лац. publicus = грамадскі)
род літаратуры і журналістыкі (артыкулы, нарысы, памфлеты, фельетоны і інш.), які аналізуе сучаснае жыццё ў мнагастайнасці палітычных, эканамічных, прававых, філасофскіх, мастацкіх і інш. праблем.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
А́ЛКІО (Alkio; сапр. Філандэр; Filander) Сантэры
(17.6.1862, мяст. Лайхія — 24.7.1930),
фінскі грамадскі дзеяч, пісьменнік. Пачынальнік сельскага асв. маладзёжнага руху (1888). Адзін з заснавальнікаў партыі Аграрны саюз (1906). У 1919—20 міністр сац. спраў. Дэп. сейма ў 1907—22. Аўтар раманаў і апавяданняў пра сялянскі побыт паўн. Фінляндыі.
т. 1, с. 263
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
class1 [klɑ:s] n.
1. клас, род, разра́д, катэго́рыя
2. (грамадскі) клас;
the middle class сярэ́дні слой грама́дства;
the upper class арыстакра́тыя;
the working class працо́ўныя
3. клас (у школе);
top of the class пе́ршы ву́чань (у класе)
4. уро́к; pl. classes заня́ткі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
палі́тыка, -і, ДМ -тыцы, ж.
1. Дзейнасць органаў дзяржаўнай улады і дзяржаўнага кіравання, якая адлюстроўвае грамадскі лад і эканамічную структуру краіны, а таксама дзейнасць грамадскіх класаў, партый і інш. класавых арганізацый, грамадскіх груповак, якая вызначаецца іх інтарэсамі і мэтамі.
Міжнародная п.
П. мірнага суіснавання.
2. Падзеі і пытанні грамадскага, дзяржаўнага жыцця.
Цікавіцца палітыкай.
Бягучая п.
3. Характар дзеянняў, накіраваных на дасягненне таго, што вызначае адносіны з людзьмі (разм.).
Хітрая п. ў вас, мы яе навылёт бачым.
|| прым. паліты́чны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).
Палітычная актыўнасць мас.
П. дзеяч.
Палітычныя навукі.
П. кругагляд.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэзана́нс
(фр. résonance, ад лац. resonere = адгукацца)
1) узбуджэнне ваганняў аднаго цела ваганнямі другога з той жа частатой;
2) здольнасць узмацняць гучанне, уласцівае некаторым памяшканням;
3) перан. водгук, водгалас (напр. грамадскі р.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
сацыяліза́цыя
(ад лац. socialis = грамадскі)
1) ператварэнне ўласнасці ў грамадскую;
2) працэс станаўлення асобы на аснове засваення ёю элементаў культуры і сацыяльных каштоўнасцей, якія дазваляюць ёй функцыяніраваць у якасці паўнапраўнага члена грамадства.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
БА́РАН (Barons) Крыш’яніс
(31.10.1835, воласць Струтэле, Латвія — 8.3.1923),
латышскі фалькларыст, пісьменнік, грамадскі дзеяч. Збіральнік лат. нар. песень. Адзін з кіраўнікоў руху младалатышоў. Фактычны рэдактар прагрэс. лат. газ. «Pēterburgas Aviżes» («Пецярбургская газета»; 1862—65). Пісаў апавяданні, вершы, сатыр. фельетоны. Падрыхтаваў выданне «Латышскія народныя песні» (т. 1—6, 1894—1915).
Б.Гудрыке.
т. 2, с. 291
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
convenience [kənˈvi:niəns] n.
1. выго́да; выго́ды; камфо́рт;
a flat with all the modern conveniences кватэ́ра з усі́мі суча́снымі выго́дамі;
public convenience/public conveniences BrE грама́дскі туале́т
2. вы́гада;
a marriage of convenience шлюб па разлі́ку;
at your convenience fml як/калі́/дзе Вам бу́дзе зру́чна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
popular [ˈpɒpjələ] adj.
1. папуля́рны;
a popular song папуля́рная пе́сня;
a popular name распаўсю́джанае імя́;
a popular lecture агульнадасту́пная ле́кцыя;
a popular edition ма́савае выда́нне;
She is popular with her pupils. Вучні яе любяць.
2. наро́дны, грама́дскі;
popular opinion грама́дская ду́мка;
popular vote прамы́я/усеагу́льныя вы́бары
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)