БА́ГІО

(Baquio),

горнакліматычны курорт на Філіпінах. За 240 км ад г. Маніла, на в-ве Лусон, у гарах, абкружаны хваёвымі лясамі. Засн. ў 1904. Умераны горны клімат. Летам у Багіо функцыянуе рэзідэнцыя ўрада Філіпін.

т. 2, с. 207

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ГЕГА́МСКІ ХРЫБЕ́Т,

горны хрыбет у сістэме Армянскага нагор’я, на З ад воз. Севан, у Арменіі. Выш. да 3597 м (г. Аждаак). Складзены з туфаў, лаў, ёсць патухлыя вулканы. На схілах высакагорныя лугі. Летнія пашы.

т. 5, с. 130

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

ландша́фт

(ням. Landschaft)

1) агульны выгляд, а таксама сукупнасць тыповых прыкмет якой-н. мясцовасці (напр. горны л., азёрны л.);

2) тое, што і пейзаж 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Grat

m -(е)s, -e

1) кант, рабры́на

2) го́рны хрыбе́т [краж]

3) тэх. задзі́рына

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бульката́ць, ‑коча; незак.

1. Бурліць, бурна кіпець (пра вадкасць). Кіпіць, булькоча вада, старанна варочаючы скрылікі бульбы. Брыль. Стала ціха, ціха, і ў гэтую цішыню велічна, як з нябыту ў вечнасць, ліўся, шумеў, булькатаў горны паток. Быкаў.

2. безас. Ствараць глухія перарывістым гукі пры захворванні горла, грудзей. У горле чалавека нешта булькатала, і пры кожным выбуху ён капаў тварам зямлю. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

БАЛА́НСКІ ПРАХО́Д,

горны праход у Пакістане, на стыку гор Мекран і Сулейманавых. Выш. 1792 м. Злучае ўнутр. раёны Іранскага нагор’я з далінай р. Інд. Праз Баланскі праход да мяжы з Афганістанам пракладзены чыгунка і шаша.

т. 2, с. 239

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

рубе́ж, -бяжа́ м., в разн. знач. рубе́ж;

го́рны р. — го́рный рубе́ж;

у яго́ жыцці́ наме́ціўся но́вы р. — в его́ жи́зни наме́тился но́вый рубе́ж;

агнявы́ р. — огнево́й рубе́ж

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

туры́зм м

1. Toursmus [tu-] m -;

міжнаро́дны туры́зм internationler Toursmus;

2. (від спорту) Tourstik [tu-] f -; (пешаходны) Wndersport m -(e)s; (горны) Brgsteigen n -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

turystyka

ж. турызм;

turystyka górska — горны турызм;

turystyka piesza — пешы турызм;

turystyka rowerowa — веласіпедны турызм

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

калідо́р

(іт. corridore)

1) праход, які злучае асобныя часткі будынка;

2) перан. вузкая, доўгая прастора, якая злучае сабой што-н., праход (напр. горны к., паветраны к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)