elevate
1) падніма́ць; узьніма́ць
2) павыша́ць (ра́нгам)
3) паляпша́ць
4) разьвесяля́ць; абуджа́ць надзе́ю або́
5) павыша́ць (го́лас)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
elevate
1) падніма́ць; узьніма́ць
2) павыша́ць (ра́нгам)
3) паляпша́ць
4) разьвесяля́ць; абуджа́ць надзе́ю або́
5) павыша́ць (го́лас)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
каро́на, -ы,
1. Галаўны ўбор манарха з каштоўнымі ўпрыгожаннямі, які з’яўляецца сімвалам улады манарха.
2.
3. Тое, што і крона¹.
4. Светлы арэол вакол Сонца, бачны ў час сонечнага зацьмення (
5. у
Карона з галавы не зваліцца (не спадзе) (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
збіць¹, саб’ю́, саб’е́ш, саб’е́; саб’ём, саб’яце́, саб’ю́ць; збіў, збіла; збі; збіты;
1. каго-што. Прымусіць адваліцца, упасці, ударам зрушыць з месца.
2. што. Стаптаць, скрывіць.
3. каго (што). Моцна пабіць, знявечыць пабоямі.
4. што. Знізіць, збавіць.
5.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
verlétzen
1) (па)ра́ніць, пашко́дзіць
2) паруша́ць
3) абража́ць, зневажа́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Salút
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
тост
(
1) кароткая застольная прамова, здравіца ў
2) падсмажаная ці падсушаная лустачка хлеба.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
дыфіра́мб
(
1) урачыстая песня ў старажытнагрэчаскай літаратуры ў
2)
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
kazić
1. псаваць, скажаць;
2. пэцкаць, брудзіць;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
трушчо́ба, ‑ы,
1. Бедны, густа населены брудны квартал горада, а таксама брудны, цёмны, разбураны дом, жыллё.
2. Цяжкапраходнае месца ў лесе з бураломам.
3. Глухое месца, глуш.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрмо́метр, ‑а,
Прыбор для вымярэння тэмпературы ў пэўных адзінках (градусах).
•••
[Ад грэч. thermē — цяпло, гарачыня і merteō — вымяраю.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)