гамані́ць, -маню́, -мо́ніш, -мо́ніць; незак.

1. Гаварыць, размаўляць, расказваць.

Г. — галава не баліць (прымаўка).

2. Моцна, гучна размаўляць (звычайна пра многіх).

Ля электрычкі гаманіў натоўп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бры́тва, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Прылада для галення.

Электрычная б.

◊

Язык як брытва — пра здольнасць востра, дасціпна гаварыць.

|| прым. бры́твенны, -ая, -ае.

Б. прыбор.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прамо́ўца, -ы, мн. -ы, -аў, м.

Той, хто выступае з прамовай, а таксама чалавек, які валодае дарам гаварыць прамовы.

Таленавіты п.

|| прым. прамо́ўніцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прапаве́даваць, -дую, -дуеш, -дуе; -дуй; незак.

1. Гаварыць пропаведзь (уст.).

2. перан., што. Распаўсюджваць якое-н. вучэнне, погляды, думкі і пад. (кніжн.).

П. новыя ідэі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

чаўпці́, -пу́, -пе́ш, -пе́; -пём, -пяце́, -пу́ць; -пі; незак., што (разм., зневаж.).

Гаварыць недарэчнасці, глупства, бязглуздзіцу; паўтараць; плесці адно і тое ж.

Што ты чаўпеш?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

шушу́кацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., з кім і без дап. (разм.).

Шаптацца, гаварыць адзін з адным па сакрэце.

Ш. ў кутку.

|| наз. шушу́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

bespeak [bɪˈspi:k] v. (bespoke, bespoken) lit. пака́зваць, каза́ць; гавары́ць пра (перан.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

slang​1 [slæŋ] n. слэнг, жарго́н;

use slang гавары́ць на жарго́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вярзці́ і ве́рзці, ‑зу, ‑зеш, ‑зе; ‑зём, верзяце; пр. вёрз, вярзла і верзла, ‑ло; незак., што.

Разм. Гаварыць недарэчнасці, бязглуздзіцу.

•••

Вярзці (малоць, плесці) лухту — балбатаць, гаварыць што‑н. неверагоднае, недарэчнае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блю́зніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак.

Разм.

1. Гаварыць глупства.

2. Гаварыць у сне, у забыцці, трызніць. Усю ноч Ірка кідалася спрасоння, блюзніла — гарачая, не падступіцца, — і клікала сваіх аленяў. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)