Verbum

басэ́тля, -і, мн. -і, -яў, ж.

Самы вялікі струнны смычковы інструмент нізкага рэгістра; кантрабас.

|| прым. басэ́тлевы, -ая, -ае.

уко́с, -у, м.

1. Касьба, кашэнне.

2. мн. -ы, -аў. Колькасць скошанай травы, сена.

Першы ў.

Вялікі ў.

хо́рам, -а, мн. -ы, -аў, м.

Вялікі дом, палац.

Не дом, а х. пабудаваў.

|| прым. хо́рамны, -ая, -ае.

празме́рны, -ая, -ае.

Занадта вялікі, які перавышае ўсякую меру.

Празмерная цікаўнасць.

Празмерна (прысл.) гаваркая.

|| наз. празме́рнасць, -і, ж.

агні́шча, -а, н.

1. Месца, дзе ў старажытнасці распальвалі і зберагалі агонь (гіст.).

2. Вялікі агонь (разм.).

Купальскае а.

глы́ба, -ы, мн. -ы, глыб, ж.

Вялікі кавалак, абломак цвёрдага рэчыва.

Г. лёду.

|| прым. глы́бавы, -ая, -ае.

Г. россып.

грубы́, -а́я, -о́е.

1. Вялікі, тоўсты.

Стол з грубых дошак.

2. Цвёрды, каляны на вобмацак.

Грубая шэрсць.

Грубое палатно.

дрэдно́ўт, -а, М -но́ўце, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Вялікі браняносец, папярэднік сучаснага лінейнага карабля.

|| прым. дрэдно́ўтны, -ая, -ае.

лінка́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: лінейны карабель; вялікі добра ўзброены ваенны карабель, прызначаны для буйных баявых аперацый.

ракі́та, -ы, ДМ -кі́це, мн. -ы, -кі́т, ж.

Дрэва або вялікі куст сямейства вярбовых.

|| прым. ракі́тавы, -ая, -ае.