гомеапаля́рны
(ад гомеа- + гр. polos = вось, паварот);
г-ае злучэнне — хімічнае злучэнне, утворанае электроннай парай, агульнай для атамаў, якія спалучаюцца.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
Во́дзека ’вось тут’ (Шат., Жд., 1, Шатал.). Рус. во́дека ’тс’. Ад водзе (гл.) пры дапамозе часціцы ка (Карскі 2-3, 65 і наст.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вэнь ’вунь’ (Шат., Сцяшк. МГ), вэ́ньдзека, вэ́ньдзяка ’тс’ (Янк. Мат., Шат., Сцяшк. МГ), вэн ’вось там, вунь’ (Бяльк.), вэ́ндзя ’там’ (Жд.). Гл. вунь.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
складня́, ‑і, ж.
Абл. Штабель. Там плот абваліўся — трэба яго падперці, там складня дроў нахілілася, вось-вось разбурыцца — трэба перакласці яе. Шахавец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ananas
м. ананас;
to ci ananas — вось дык фрукт
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
ci
I
табе;
гл. ty;
2. вось дык;
a to ci historia! — вось дык гісторыя!
II а.-м.
гэтыя;
гл. ten
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Аво́сь ’вось’ (Нас., Бяльк.), рус. авось, укр. аво, авось да а + (в)осе, ст.-рус. осе ’гэта’, Зубаты, Studie, 2, 93. Праабражэнскі, 1, 1.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Расшво́рка, расшаво́рка, рашво́рка ’доўгі брусок, што злучае заднюю вось з перадком’, ’від калёс для перавозкі доўгіх дроў’ (Сцяц.; в.-дзв., Шатал.). Да рашворка (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ака́зія
(лац. occasio = выпадак, падстава)
1) зручны выпадак (напр. паслаць пісьмо з аказіяй);
2) нечаканае здарэнне, непрадбачаны выпадак (Вось дык а.!).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
вот, часціца.
Тое, што і вось 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)