абве́зці сов., в разн. знач. обвезти́;

а. вако́л го́рада — обвезти́ вокру́г го́рода;

а. зака́зчыкаў — обвезти́ зака́зчиков

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кра́ма ж. ла́вка; магази́н м.;

◊ вако́л крам ды зноў к нам — погов. верну́ться ни с чем

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

кругасве́тны, ‑ая, ‑ае.

Звязаны з падарожным, паездкай вакол зямнога шара. Кругасветнае падарожжа. Кругасветнае плаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

о́ступам, прысл.

Абл. Цесна абступіўшы; вакол. Мы оступам стаялі каля гэтага растрыбушанага воза. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяртлю́г, вертлюга́, мн. вертлюгі́, вертлюго́ў, м. (спец.).

1. Рухомы канец сцегнавой косці, які ўваходзіць у чашку таза.

2. Злучальнае звяно дзвюх частак механізма, якое дазваляе адной з іх вярцецца вакол сваёй восі.

|| прым. вяртлю́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

прага́ліна, -ы, мн. -ы, -лін, ж.

Месца, не запоўненае тым, што знаходзіцца вакол яго (напр., невялікая палянка ў лесе, светлая пляма на хмарным небе і пад.).

|| памянш. прага́лінка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

пы́рскацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак., чым.

1. Пакрываць сябе пырскамі чаго-н.

П. адэкалонам.

2. Пырскаць на каго-н., адзін на аднаго ці вакол сябе.

П. вадой.

|| зак. папы́рскацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. пы́рсканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

галавано́гі, ‑ая, ‑ае.

З выразна акрэсленай галавой і шчупальцамі вакол рота (пра высокаарганізаваных марскіх малюскаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.

1. Адзін абарот спіралі.

В. спружыны.

2. Тое, што навіта ў выглядзе спіралі.

В. абмоткі.

3. Пры палёце: адзін абарот на арбіце.

В. касмічнага карабля вакол Зямлі.

|| прым. вітко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

галавакружэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

Хваравіты стан, пры якім страчваецца пачуццё раўнавагі і чалавеку здаецца, што ўсе прадметы вакол яго кружацца, хістаюцца.

Г. ад малакроўя.

Г. ад поспехаў (перан.: празмернае захапленне сваімі поспехамі, зазнайства ад поспехаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)