калязямны́, ‑ая, ‑ое.

Які размяшчаецца, знаходзіцца каля Зямлі або вакол Зямлі. Калязямная арбіта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шэльф, ‑а, м.

Спец. Прыбярэжная частка дна сусветнага акіяна вакол мацерыка; мацерыковая водмель.

[Англ. shelf.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Во́кал, во́кала (БРС, Нас., Грыг., Гарэц., КТС), во́кыла (Бяльк.). Гл. вакол.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

О́ступам ’цесна абступіўшы, вакол’ (ТСБМ). Да о‑ступ > абступіць (параўн. воступ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

аве́яць, аве́ю, аве́еш, аве́е; аве́яў, аве́яла; аве́й; аве́яны; зак., каго-што.

1. Тое, што і абвеяць.

2. перан. Акружыць, стварыць вакол каго-, чаго-н. атмасферу пашаны (высок.).

А. славай.

|| незак. авява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абкруці́цца sich umwíckeln, sich schlíngen* (вакол чаго-н um A)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

лігатура,

нітка, завязаная вакол сасуда для спынення кровацячэння.

т. 9, с. 247

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

rings, ríngsúm, ríngsherúm

adv наво́кал, вако́л, наўко́л

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Windmacheréi

f -, -en шумі́ха (вакол чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Dórfhecke

f -, -n жыва́я агаро́джа (вакол вёскі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)