◎ По́вадыр ’вага ў студні з жураўлём’ (ДАБМ, камент., 809). Хутчэй за ўсё, дэфармаванае павадыр (ДАБМ, к. 243), по́ведар ’тс’ (гл.) < поварам (гл.) пад уплывам почап ’тс’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бру́та камерц brútto;

вага́ бру́та Brúttogewicht n -es;

бру́та бала́нс Brúttobilanz f;

бру́та за не́та brútto für nétto

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

бру́та

(іт. brutto = грубы)

вага тавару з тарай 2;

цана б. — цана тавару без скідак;

даход б. — валавы даход без выліку расходаў (параўн. нета).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

чы́сты, -ая, -ае; чысце́йшы.

1. Незабруджаны, незапэцканы.

Чыстая бялізна.

Чыстая падлога.

2. Пра работу: які патрабуе кваліфікацыі, умення; звязаны з тым, што не вельмі пэцкае, брудзіць.

Ён прывык працаваць на чыстай рабоце.

3. Выкананы, зроблены акуратна, старанна, без хібаў.

Шкатулка чыстай работы.

4. Са свабоднай, адкрытай, нічым не занятай паверхняй.

Чыстае поле.

Ч. ліст паперы.

Чыстае неба.

5. Без пабочных дамешак або з нязначнымі дамешкамі.

Ч. спірт.

Чыстая шэрсць.

Чыстае паветра.

Чыстая вада.

6. Выразны ў гучанні, без пабочных шумаў, гукаў.

Даносіўся ч. гук званоў.

Ч. голас салаўя.

7. Які адпавядае пэўным нормам, правілам (пра мову, склад і пад.).

Гаварыў на чыстай беларускай мове.

8. перан. Маральна бездакорны, сумленны, шчыры; без карыслівых думак і дзеянняў.

Чалавек з чыстым сумленнем.

Чыстыя пачуцці.

9. Абсалютны, поўны (разм.).

Чыстая праўда.

Гэта чыстая выпадковасць.

10. Не звязаны з практычным прымяненнем; проціл. прыкладны́.

Чыстая тэорыя.

○

Чыстая вага — вага чаго-н. без посуду, без упакоўкі і пад.; нета.

|| наз. чыстата́, -ы́, ДМ -таце́, ж. (да 1, 3—5 і 8 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

pharmaceutical

[,fɑ:rməˈsu:tɪkəl]

1.

adj.

фармацэўты́чны, ле́кавы (вы́рабы)

pharmaceutical scales — аптэка́рская вага́

2.

n.

фармацэўты́чны вы́раб, лек -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

лега́вый

1. прил., охот. / лега́вая соба́ка вы́жал, -жла м.;

2. сущ., прост. (сыщик, доносчик) ляга́вы, -вага м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

важнасць, значэнне; вага, сіла, каштоўнасць, вастрыня (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

Übergewicht

n -s

1) лі́шняя вага́

2) перава́га

~ bekómmen* [erhálten*] — атрыма́ць перава́гу

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Léergewicht

n -(e)s, -e чыг. вага́ та́ры; ав. ма́са пусто́га самалёта

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

та́ра ж камерц

1. (упакоўка) Tára f -, -ren, Verpáckung f -, -en;

2. (вага ўпакоўкі) Táragewicht n -(e)s, -e

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)