лака́льны

(лац. localis)

1) які не выходзіць за межы пэўнай тэрыторыі, мясцовы, абмежаваны (напр. л-ая вайна);

2) асноўны, нязменны, уласцівы дадзенаму прадмету (напр. л. колер).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

другара́дны

1. (не асноўны) nébensächlich; Nében- (пабочны);

другара́дная ро́ля Nébenrolle f -, -n;

выко́нваць другара́дную ро́лю éine úntergeordnete Rólle spíelen;

2. (пасрэдны) zwéitrangig, zwéiter Klásse [Güte], míttelmäßig;

другара́дны пісьме́ннік ein míttelmäßiger Schríftsteller

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

капіта́л, -лу м., в разн. знач. капита́л;

жыць на к. — жить на капита́л;

○ асно́ўны к. — основно́й капита́л;

фіна́нсавы к. — фина́нсовый капита́л;

прамысло́вы к. — промы́шленный капита́л;

пераме́нны к. — переме́нный капита́л;

пастая́нны к. — постоя́нный капита́л;

◊ мёртвы к. — мёртвый капита́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прайм-та́йм

(англ. prime time, ад prime = першы, асноўны + time = час)

найбольш выгадны час для размяшчэння тэлерэкламы, калі тэлеперадачы глядзіць максімальная колькасць людзей.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

тэ́ма

(гр. thema)

1) прадмет апісання, адлюстравання, даследавання, размовы (напр. т. рамана, т. даклада);

2) асноўны матыў музычнага твора (напр. т. з варыяцыямі).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

content​1 [ˈkɒntent] n.

1. pl. contents зме́сціва; то́е/усё, што змяшча́ецца/знахо́дзіцца (у чым-н.)

2. pl. contents змест;

a table of contents змест

3. су́тнасць, асно́ўны змест

4. утрыма́нне (чаго-н. у чым-н.), ко́лькасць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

principal​2 [ˈprɪnsəpl] adj.

1. гало́ўны, асно́ўны;

The principal character in the book is called Scarlett. Галоўную гераіню кнігі завуць Скарлет.

2. ling. гало́ўны;

prin cipal clause гало́ўны сказ;

principal forms of the verb асно́ўныя фо́рмы дзеясло́ва

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

underlying

[,ʌndərˈlaɪɪŋ]

1.

adv.

1) які́ ляжы́ць пад спо́дам чаго́, пад чым

2) асно́ўны; істо́тны

3) які́ ня кі́даецца ў во́чы; адра́зу незаўва́жны

2.

v., pres. p. of underlie

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

цэнтра́льны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца цэнтрам (у 1 знач.).

2. Які знаходзіцца, размешчаны ў сярэдзіне, у цэнтры.

Цэнтральная вуліца.

3. Галоўны, кіруючы.

Цэнтральная ўлада.

4. Асноўны, найбольш істотны.

Цэнтральная тэма.

5. Які прыводзіць у дзеянне, абслугоўвае ўсю сістэму.

Цэнтральнае ацяпленне.

○ Стрэльба цэнтральнага бою — стрэльба, якая зараджаецца з задняй (казённай) часткі ствала.

Цэнтральная нервовая сістэма — асноўная частка нервовай сістэмы ў пазваночных і чалавека, якая складаецца з галаўнога і спіннога мозга.

Цэнтральны вугал — вугал, утвораны двума радыусамі якой-н. акружнасці.

|| наз. цэнтра́льнасць, -і, ж. (да 2 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

cardinal​2 [ˈkɑ:dɪnl] adj.

1. асно́ўны, гало́ўны, са́мы істо́тны; кардына́льны;

cardinal argu ments гало́ўныя, асно́ўныя до́вады;

the cardinal merit гало́ўная заслу́га;

cardinal numbers ко́лькасныя лічэ́бнікі;

the four cardinal points чаты́ры кіру́нкі све́ту

2. я́рка-чырво́ны, пунсо́вы

3. кардына́льскі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)