базі́дыя

(н.-лац. basidium, ад гр. basidion = невялікая аснова, фундамент)

орган размнажэння ў базідыяміцэтаў, які складаецца звычайна з чатырох аднаклетачных спораў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

армату́ра

(лац. armatura = узбраенне)

1) сукупнасць прыбораў і прыстасаванняў для якога-н. апарата, машыны;

2) металічная аснова, каркас жалезабетоннага збудавання.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

Пекяры́ца, (пекеры́ца) ’пякотка’ (нараўл., Мат. Гом.). Да пе́кці, пячы́ (гл.), аснова якіх была падоўжана экспрэсным суф. ‑ер‑ (параўн. блюзн‑ер‑ыць).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

warrant​1 [ˈwɒrənt] n. (for)

1. о́рдар (на арышт);

a search warrant о́рдар на во́быск;

a travel warrant пуцёўка

2. асно́ва, падста́ва; пацвярджэ́нне;

He had no warrant for doing that. У яго не было падставы гэта рабіць.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кро́сны, красён; адз. няма.

1. Ткацкі станок. Ставіць кросны. □ І маці праз доўгія, сумныя вёсны Ткуць пояс квяцісты герою на кроснах. Броўка.

2. Ніцяная аснова, якая навіваецца на навой станка. Снаваць кросны. Навіваць кросны.

3. Палатно, тканіна. Ткаць кросны. □ Гэлька кросны тчэ на коўдру, на бялізну, на радно. Сташэўскі. / у перан. ужыв. [Апанаска] добра бачыў кроплі расы на кроснах, вытканых павукамі. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Банбе́нак ’бубен, барабан; чалавек, што гучна гаворыць’ (мазыр., Г. А. Цыхун, вусн. паведамл.). Польск. bębenek (bęben ’бубен’; прасл. аснова bǫb‑). Параўн. бамбэ́нак.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Зві́вач, зві́тач ’дрэва з пакручастымі валокнамі’ (КСТ). Да віць > звіць з суфіксам ‑ач. Аснова ў першым выпадку звіваць, у другім дзеепрыметнік звіты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Карнаву́хі ’з адрэзанымі або абвіслымі вушамі’ (Нас., Шат., Касп., Бяльк., Гарэц., Др.-Падб., Жыв. сл.). Складаны прыметнік. Першая аснова да карна́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Памошнік ’пылюшнік вузкалісты, Thalictrum angustifolium Jacq.’ (Кіс., Касп.; КЭС, лаг.). Да мох (гл.); словаўтваральная аснова (па)мош‑, параўн. замошша, миіара і інш.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

theme [θi:m] n.

1. тэ́ма, прадме́т (размовы, твора);

lectures on such themes ле́кцыі на гэ́тыя тэ́мы

2. mus. маты́ў, тэ́ма;

variations on a the me варыя́цыі на тэ́му

3. ling. асно́ва; тэ́ма;

theme and rheme тэ́ма і рэ́ма

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)