аналізава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; незак., што.

Рабіць аналіз чаго‑н. Аналізаваць змест урока. Аналізаваць хімічнае рэчыва. □ [Лабановіч:] — Я пачынаю аналізаваць самога сябе і вынікалі застаюся незадаволены. Колас. [Калатухін:] Як юрыст, вы павінны ўмець аналізаваць факты. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

актывацы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да актывацыі.

•••

Актывацыйны аналіз — метад вызначэння якаснага і колькаснага саставу рэчыва, заснаваны на вымярэнні энергіі выпрамянення радыеактыўных ядраў ізатопаў, якія ўтварыліся пад уздзеяннем патоку нейтронаў, зараджаных часціц (пратонаў і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электраана́ліз

(ад электра + аналіз)

метад колькаснага вызначэння або аддзялення металаў, які грунтуецца на электролізе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ко́лькасны quantitatív; záhlenmäßig; méngenmäßig;

ко́лькасны лічэ́бнік грам Grúndzahlwort n -es, -wörter;

ко́лькасны ана́ліз quantitatíve [-və] Analýse;

ко́лькасныае вызначэ́нне [азначэ́нне] Geháltsbestimmung f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мікраскапі́чны

1. в разн. знач. микроскопи́ческий;

м. ана́ліз — микроскопи́ческий ана́лиз;

~ныя аргані́змы — микроскопи́ческие органи́змы;

2. перен. микроскопи́ческий, микроскопи́чный;

~ная до́за — микроскопи́ческая (микроскопи́чная) до́за

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

qualitative [ˈkwɒlɪtətɪv] adj.

1. я́касны;

quali tative analysis я́касны ана́ліз;

a qualitative adjective ling. я́касны прыме́тнік

2. аўтарытэ́тны;

a qualitative judgement аўтарытэ́тная ду́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

псіхалагі́зм, ‑у, м.

1. Паглыблены паказ псіхічных, духоўных перажыванняў, глыбокі псіхалагічны аналіз. Сучасны савецкі раман становіцца сапраўды мастацкім даследаваннем жыцця. Глыбокі гістарызм, вострая праблемнасць, яркі псіхалагізм — яго неад’емныя якасці. Дзюбайла.

2. Ідэалістычны філасофскі напрамак, які лічыць асновай філасофіі псіхалогію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

структу́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да структуры. Структурныя элементы сплаву. // Звязаны з вывучэннем структуры, будовы чаго‑н. Структурны аналіз.

2. Які мае пэўную структуру. Структурныя глебы.

•••

Структурная лінгвістыка — галіна мовазнаўства, якая вывучае натуральную мову як сістэму элементаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

spectrum

[ˈspektrəm]

1.

n., pl. -tra or -trums, Phys.

спэктар -ру m.

2.

adj.

спэктра́льны

spectral analysis — спэктра́льны ана́ліз

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аналіза́тар, ‑а, м.

1. Прылада, пры дапамозе якой робіцца аналіз складаных рэчываў, з’яў і пад. Аналізатар газаў.

2. Сукупнасць органаў (органы пачуццяў, нервовыя шляхі і клеткі кары галаўнога мозгу), якія раскладаюць з’явы навакольнага свету на больш простыя элементы. Аналізатар святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)