прыго́жы, -ая, -ае.

1. Які прыносіць асалоду позірку, прыемны знешнім выглядам, гарманічнасцю, стройнасцю.

Прыгожая жанчына.

П. від.

Прыгожая музыка.

Прыгожа (прысл.) пісаць.

Прыгожыя рухі.

2. Поўны ўнутранага зместу, высокамаральны.

П. ўчынак.

3. Эфектыўны знешне, але беззмястоўны.

Прыгожыя словы.

П. жэст.

4. у знач. наз. прыго́жае, -ага, н. Тое, што адпавядае ідэалам прыгажосці, хараства.

Навука аб прыгожым (эстэтыка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

уво́гуле.

1. прысл. Разглядаючы цалкам, не звяртаючы ўвагі на дробязі, прыватнае.

У. справы ідуць нядрэнна.

2. прысл. Заўсёды, ва ўсіх выпадках.

Ён у. такі.

3. Ужыв. ў знач. абагульняючага слова перад заключэннем, падагульненнем.

На гэтым работу закончым і ў. мы ўжо стаміліся.

4. у знач. пабочн. сл. У цэлым, у выніку.

Не дрэнны, у., чалавек, але п’е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

версіфіка́тар, ✂, м. (кніжн.).

Чалавек, які лёгка складае вершы, але не мае паэтычнага дару.

|| прым. версіфікатарскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

sowóhl

~…, als auch…; ~…, wie (auch)… — cj як…, так і…; не то́лькі…, але́ і...; і…, і…

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

verpácken

vt упако́ўваць, пакава́ць

◊ du bist áber hart verpáckt! — разм. але́ ж і няке́млівы [тупд] ты!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

áber

1.

cj але́ (а); адна́к

2.

adv зноў; яшчэ́

◊ táusend und ~ táusend — мно́гія ты́сячы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

канцэ́нтры

(ад лац. con = з, разам + цэнтр)

1) кругі рознай велічыні, але з агульным цэнтрам;

2) паслядоўныя ступені ў навучанні, якія звязаны адзінствам зместу, але адрозніваюцца па складанасці і аб’ёме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

папіваць, ✂; незак.

  1. Піць патроху.

    • Сядзяць, каву папіваюць.

  2. Пакрыху, але не часта піць спіртное, п’янстваваць (разм.).

    • Пачаў п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

прысадзісты, ✂.

  1. Маларослы і моцнага складу.

    • Прысадзістая постаць.

  2. перан. Нізкі, але шырокі, тоўсты.

    • П. дуб.

|| наз. прысадзістасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

twee [twi:] adj. BrE, infml, derog. шыко́ўны, але́ безгусто́ўны;

I can’t stand those twee little frills. Я не магу бачыць гэтыя безгустоўныя фальбонкі.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)