Дукава́ць ’павучаць (часта з цялесным пакараннем)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Дукава́ць ’павучаць (часта з цялесным пакараннем)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
памо́льшчык, ‑а,
1. Той, хто прывёз у млын зерне для памолу; завознік.
2. Рабочы, які займаецца памолам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Літарату́ра ’сукупнасць твораў пісьменства народа’, ’від мастацтва — стварэнне вобразаў пры дапамозе мовы, слова’, ’сукупнасць друкаваных твораў адной галіны ведаў’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
тэхні́чны
○ т. мі́німум — техни́ческий ми́нимум;
т. рэда́ктар — техни́ческий реда́ктор
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
семіна́рскі 1, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да семінара.
семіна́рскі 2, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да семінарыі, семінарыстаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шматбако́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Абавязковы для некалькіх зацікаўленых бакоў ці ўдзельнікаў чаго‑н.
2. Які вызначаецца шырынёй, разнастайнасцю; рознабаковы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Áusbildung
1)
2) удаскана́льванне
3) узнікне́нне
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
pozaszkolny
pozaszkoln|yпазашкольны;
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
bilingual
bilingual education
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
disabuse
v.
выво́дзіць з блу́ду
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)