Гара́чка ’гарачка’ (БРС, Сцяшк. МГ), ’тыф’ (Шат., Касп.). Рус. горя́чка, укр. гаря́чка, горя́чка, польск. gorączka чэш. horečka і г. д. (гл. Слаўскі, 1, 319). У аснове ляжыць стары слав. дзеепрыметнік *gorǫt‑, *goręt‑ (гл. гара́чы), ад якога суфіксам ‑ka быў утвораны адпаведны назоўнік (Слаўскі, там жа; там і аб праблематыцы, звязанай з польск. суфіксам ‑cz‑). Вельмі няпэўна Шанскі, 1, Г, 145, які гэту групу слоў лічыць звязанай з дзеясловам тыпу рус. горячи́ть (?!).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

распіса́ць, -пішу́, -пі́шаш, -пі́ша; -пішы́; -пі́саны; зак.

1. што. Перапісаць асобна часткі чаго-н.

Р. тэкст на карткі.

2. каго-што. Размеркаваць каго-, што-н. паміж кім-, чым-н., зрабіўшы адпаведны запіс.

Р. дні прыёму.

3. каго (што). Зарэгістраваць чый-н. шлюб.

У загсе маладых распісалі.

4. што. Размаляваць фарбамі, узорамі, пакрыць роспісам (у 2 знач.).

Р. столь.

5. перан., каго-што. Расказаць, апісаць каго-, што-н. занадта падрабязна, у дэталях (разм.).

Мне яго распісалі як добрага працаўніка.

|| незак. распі́сваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распі́сванне, -я, н., распі́ска, -і, ДМ распі́сцы, ж. (да 1 і 3 знач.) і ро́спіс, -у, м. (да 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ста́ўка¹, -і, ДМ ста́ўцы, мн. -і, ста́вак, ж.

1. У азартных гульнях: сума грошай, якую ігрок ставіць на карту.

Невялікая с.

2. Устаноўлены размер заработнай платы; аклад.

3. Норма вылічвання падатку, аплаты чаго-н. (спец.).

Тарыфная с.

Павышэнне ставак.

4. Максімальна дапушчальны працоўным заканадаўствам і рэгламентам арганізацыі аб’ём працы, адпаведны пэўнай штатнай пасадзе (звычайна ўстаноўленая колькасць гадзін выкладчыцкай нагрузкі ў ВНУ).

Працаваць на палову стаўкі.

5. перан., на каго-што. Разлік, арыентацыя на каго-, што-н., імкненне грунтаваць свае дзеянні на чым-н.

С. на свае сілы.

С. на мясцовыя ўлады.

○

Вочная стаўка — адначасовы перакрыжаваны допыт асоб для праверкі паказанняў, якія прыцягваюцца па адной справе.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адпаве́днасць ж.

1. соотве́тствие ср.;

а. вытво́рчых адно́сін ступе́ні развіцця́ прадукцы́йных сіл — соотве́тствие произво́дственных отноше́ний сте́пени разви́тия производи́тельных сил;

2. соотве́тственность, сообра́зность;

3. сообра́зность;

4. соразме́рность;

2-4 см. адпаве́дны 1, 2, 4;

◊ у ~ці — в соотве́тствии, в согла́сии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

АРЫЕНТА́ЦЫЯ касмічнага апарата, 1) зададзенае вуглавое становішча касмічнага апарата (КА) адносна нябесных целаў, сілавых ліній магнітнага і гравітацыйнага палёў або іншых напрамкаў у прасторы.

2) Кіраванне вуглавым рухам КА на ўчастку свабоднага палёту — наданне яго восям пэўнага становішча адносна зададзеных напрамкаў. Бывае аўтаматычная і ручная. Арыентацыя залежыць ад прызначэння КА: пры даследаваннях нябесных целаў з борта КА неабходна яго арыентаваць на адпаведны аб’ект; ШСЗ, які выкарыстоўваецца для сувязі і мае накіраваныя антэны, арыентуюць на зямныя пункты сувязі; КА з сонечнымі батарэямі арыентуюць рабочай паверхняй батарэй на Сонца; збліжэнне некалькіх КА патрабуе іх узаемнай арыентацыі.

т. 2, с. 5

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

comely

[ˈkʌmli]

adj. -lier, -liest

1) прыва́бны, прые́мны з вы́гляду; мі́лы, ста́тны

rather comely than beautiful — хутчэ́й прыва́бная, чым прыго́жая

2) адпаве́дны, прыго́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

надлежа́щий нале́жны; (соответствующий) адпаве́дны; (нужный) патрэ́бны;

надлежа́щим о́бразом нале́жным чы́нам;

в надлежа́щий срок у нале́жны тэ́рмін;

в надлежа́щем поря́дке у нале́жным пара́дку;

за надлежа́щими по́дписями за адпаве́днымі по́дпісамі;

надлежа́щие ме́ры нале́жныя ме́ры (за́хады).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

happy

[ˈhæpi]

adj.

1) вясёлы, задаво́лены

to be happy — це́шыцца, быць вясёлым

2) шчасьлі́вы, шча́сны

by happy chance — шчасьлі́вым вы́падкам

3) уда́лы, до́бры; адпаве́дны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

аналагі́чны

(гр. analogikos)

1) заснаваны на аналогіі (напр. а. метад);

2) падобны, адпаведны;

а-ыя органы — органы жывёл і раслін, якія выконваюць аднолькавыя функцыі, хоць і адрозніваюцца па будове (напр. лёгкія і жабры, лісты і калючкі); параўн. гамалагічны.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

станда́рт м. Stándard m -s, -s, Norm f -, -en;

дзяржа́ўны станда́рт stáatlicher Stándard;

сусве́тны станда́рт Wéltniveau [-nivo:] n -s, Wélthöchststand m -(e)s, -stände, Wéltspitze f -, -n;

прамысло́вы станда́рт Industríenorm f;

адпаве́дны станда́рту nórmgerecht;

залаты́ станда́рт Góldstandard m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)