каб², часц.

1. Ужыв. пры выказванні пажадання, скаргі, праклёну (звычайна ў пачатку простых сказаў).

Каб пілося і елася і болей хацелася.

2. Ужыв. пры выказванні сумнення ў магчымасці чаго-н.

Каб толькі адна гэта бяда.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кабы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

1. гл. кабыла.

2. Драўляная падстаўка пад струны ў музычных інструментах (скрыпцы, балалайцы).

3. Адна з дзвюх пласцінак з калёсікамі ў кроснах, да якіх падвешваюцца ніты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эалі́йцы, ‑аў.

Адна з асноўных груп старажытнагрэчаскіх плямён.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Arabian [əˈreɪbiən] adj. араві́йскі;

the Arabian desert Араві́йская пусты́ня/пустэ́льня;

the Arabian Nights «Ты́сяча і адна́ ноч» (казкі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Promílle

n - i -s, - адна́ ты́сячная ча́стка; фіз. прамі́ле, прамі́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Варатня́ ’адна палавіна дзвярэй ці варот’ (Шат.). Да вароты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пакало́нна, прысл.

Калонамі, адна калона за другой. Ісці пакалонна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блізні́ца, ‑ы, ж.

Разм. Адна з блізнят жаночага полу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глаго́ліца, ‑ы, ж.

Адна з дзвюх азбук стараславянскай мовы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

селі́н, ‑у, м.

Адна- або шматгадовая расліна сямейства злакаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)