страфа́, -ы́, мн. стро́фы і (з ліч. 2, 3, 4) страфы́, строф, ж.
У вершаскладанні: інтанацыйна-сэнсавае аб’яднанне некалькіх вершаваных радкоў, звязаных рыфмамі; адносна закончаная частка вершаванага твора.
|| прым. страфі́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
панісламі́зм, ‑у, м.
Рэакцыйная рэлігійна-палітычная дактрына, якая прапаведуе аб’яднанне ў адну дзяржаву ўсіх народаў, што вызнаюць іслам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
камбіна́т, ‑а, М ‑наце, м.
1. Вялікае прамысловае прадпрыемства, якое аб’ядноўвае некалькі прадпрыемстваў, звязаных паміж сабой тэхналагічным працэсам або адміністрацыйна. Хімічны камбінат. Металургічны камбінат. Цэлюлозна-папяровы камбінат. // Аб’яднанне некалькіх прадпрыемстваў мясцовай прамысловасці або прадпрыемстваў бытавога абслугоўвання. Раённы прамысловы камбінат. Камбінат бытавых паслуг.
2. Адна з форм капіталістычнай манаполіі — аб’яднанне розных прадпрыемстваў з мэтай вядзення канкурэнтнай барацьбы.
3. Аб’яднанне навучальна-выхаваўчых устаноў розных ступеней (напрыклад, інстытута і тэхнікума, дзіцячых яслей і сада) пры заводах, прадпрыемствах. Вучэбны камбінат.
[Ад лац. combinatus — злучаны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тавары́ства, -а, н.
1. Блізкасць, заснаваная на таварыскіх адносінах.
Баявое т.
Цаніць дружбу і т.
2. мн. -ы, -аў. Аб’яднанне людзей для якой-н. мэты; установа, арганізацыя.
Т. па ахове прыроды.
Спартыўнае т.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
zespolenie
н. аб’яднанне, злучэнне, гуртаванне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
паля́не, ‑ян.
Усходнеславянскае племянное аб’яднанне, якое ў 6–9 ст. займала тэрыторыю лесастэпавага Прыдняпроўя паміж вусцямі Дзясны і Росі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
centrala
ж. цэнтр; цэнтральнае кіраўніцтва (упраўленне); цэнтральны пункт;
centrala telefoniczna — тэлефонная станцыя; камутатар;
3. аб’яднанне;
centrala handlowa — гандлёвае аб’яднанне;
centrala handlu zagranicznego — аб’яднанне замежнага гандлю;
centrala kredytowa — крэдытнае аб’яднанне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
фі́рма, -ы, мн. -ы, фірм і -аў, ж.
1. Гандлёвае ці прамысловае прадпрыемства, вытворчае аб’яднанне.
Замежная ф.
2. перан. Знешні выгляд, прыкрыцце чаго-н.
Пад фірмай добразычлівасці.
|| прым. фі́рменны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інтэрба́чанне, ‑я, н.
Міжнароднае тэлевізійнае аб’яднанне, створанае ў 1960 г. ў Празе, а таксама перадачы па яго сетцы. Праграма інтэрбачання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уніта́рны, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. і спец. Аб’яднаны, адзіны, які ўтварае адно цэлае. Унітарная дзяржава. // Накіраваны на аб’яднанне; аб’яднальны. Унітарныя пераўтварэнні.
[Фр. unitaire.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)