артапеды́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да артапедыі. Артапедычнае лячэнне. // Прызначаны для лячэння якіх‑н. дэфармацый цела, для іх кампенсацыі. Артапедычная гімнастыка. Артапедычны абутак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабу́цца, ‑абуюся, ‑абуешся, ‑абуецца; зак.

Надзець на сябе другі абутак; абуцца іначай. Вольга пераабулася ў боцікі, апранула паліто, і яны выйшлі з пакоя. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абадра́цца, абдзяру́ся, абдзярэ́шся, абдзярэ́цца; абдзяро́мся, абдзераце́ся, абдзяру́цца; абдзяры́ся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Аблупіцца (пра кару дрэва).

2. Пакрыцца драпінамі.

А. ў лесе.

Сцены абадраліся.

3. Знасіць вопратку, абутак (разм.).

Абадраўся хлопец зусім.

|| незак. абдзіра́цца, -а́ецца (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

улі́пнуць, -ну, -неш, -не; улі́п, -пла; -ні; зак.

1. у што. Папасці ў што-н. ліпкае, вязкае.

2. перан. Трапіць у непрыемнае становішча (разм.).

У. у гісторыю.

3. Добра аблегчы, прыстаць (пра адзенне, абутак; разм.).

Сукенка ўліпла.

|| незак. уліпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дадра́ць, -дзяру́, -дзярэ́ш, -дзярэ́; -дзяро́м, -дзераце́, -дзяру́ць; -дзяры́; -дра́ны; зак., што (разм.).

1. Скончыць драць.

Д. паперы.

2. Надраць дадаткова, да пэўнай меры.

Д. моху.

Д. бульбы.

3. Знасіць да дзірак (вопратку, абутак і пад.).

Д. боты.

|| незак. дадзіра́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сушы́цца, сушу́ся, су́шышся, су́шыцца; незак.

1. Сушыць, звычайна на сабе, мокрую вопратку, абутак.

С. каля грубкі.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Сохнуць (у 1 знач.), прасушвацца, засушвацца.

На балконе сушыцца бялізна.

У печы сушацца грыбы.

|| зак. вы́сушыцца, -сушуся, -сушышся, -сушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ва́лены

1. прич. ва́лянный, ка́танный, би́тый;

в. з во́ўны — ва́лянный (ка́танный, би́тый) из ше́рсти;

2. прил. ва́ляный;

в. абу́так — ва́ляная о́бувь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ке́ды

(рус. кеды, ад англ. Kads = уласнае імя)

лёгкі спартыўны абутак з прарызіненай тканіны на мяккіх рабрыстых гумавых падэшвах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

адно́лькава, прысл.

1. Прысл. да аднолькавы.

2. У роўнай меры, ступені. Найбольш насцярожыў яго [пагранічніка].. абутак: ва ўсіх трох аднолькава новыя боты з чырвонага юхту. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаме́рак, ‑рка, м.

Тое, што не мае належнага або нармальнага памеру. Дошка-недамерак. // Разм. Абутак і вопратка большага размеру, чым дзіцячы, і меншага, чым дарослы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)