недасягальнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць недасягальнага; немагчымасць дасягнуць чаго‑н. Недасягальнасць мэты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

незалежнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць незалежнага. Незалежнасць думак. Незалежнасць характару. Нацыянальная незалежнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некампетэнтнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць некампетэнтнага; недасведчанасць у чым‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ненадзейнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан ненадзейнага. Ненадзейнасць становішча. Палітычная ненадзейнасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неразгаданасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан неразгаданага. Неразгаданасць смутку. Неразгаданасць лёсу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нязладжанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць нязладжанага. Нязладжанасць у працы. Кампазіцыйная нязладжанасць твора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паглыбленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан паглыбленага (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераноснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пераноснага (у 2 знач.). Пераноснасць значэння слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перасечанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць перасечанага (у 2 знач.). Перасечанасць рэльефу мясцовасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пладаноснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць пладаноснага. // Здольнасць прыносіць плады (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)