скрытасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан скрытага (у 2–4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слушнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць слушнага. Слушнасць заўвагі. Слушнасць думкі. Слушнасць прапановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

станоўчасць, ‑і, ж.

Уласцівасць станоўчага. Станоўчасць Сарокі адчуваецца ўсімі персанажамі. Лужанін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сумеснасць, ‑і, ж.

Уласцівасць сумеснага; сумеснае ажыццяўленне чаго‑н. Сумеснасць дзеянняў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэніраванасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан трэніраванага. Трэніраванасць сэрца. Трэніраванасць спартсмена.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

умільнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан умільнага. Умільнасць позірку. Пачуццё ўмільнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

халадналомкасць, ‑і, ж.

Спец. Уласцівасць матэрыялу лёгка ламацца пры нізкай тэмпературы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цягучасць, ‑і, ж.

Уласцівасць цягучага. Цягучасць металу. Каўчук вызначаецца вялікай цягучасцю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ядавітасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і якасць ядавітага. Ядавітасць мухамора. Ядавітасць насмешкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бясплённасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бясплённага; адсутнасць плённасці, плёну; марнасць, безвыніковасць. Бясплённасць пошукаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)