мы́знік, ‑а, м.

Уладальнік або арандатар мызы ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прынцэ́са, ‑ы, ж.

Тытул жонкі або дачкі прынца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ігу́менства, ‑а, н.

Званне, пасада ігумена або ігуменні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кадэі́н, ‑у, м.

Парашок або таблеткі ад кашлю.

[Ад грэч. kōbeia — макавая галоўка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казлі́на, ‑ы, ж.

Казліная шкура (вырабленая або нявырабленая).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

казля́ціна, ‑ы, ж.

Мяса казы, казла або казляняці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трамва́йшчык, ‑а, м.

Работнік або служачы трамвайнага транспарту.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цытатрапі́зм, ‑у, м.

З’ява ўзаемапрыцягвання або ўзаемавыштурхоўвання клетак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

чацвёртаку́рснік, ‑а, м.

Студэнт або навучэнец чацвёртага курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыфо́н, ‑у, м.

Тонкая баваўняная або шаўковая тканіна.

[Ад фр. chiffon — ануча.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)