Магу́тны ’вельмі дужы, здаровы’, ’вельмі вялікі, значны па сіле, велічыні’, ’тоўсты, масіўны (пра слой, пласт)’, ’з вялікімі вытворчымі і матэрыяльнымі магчымасцямі’ (ТСБМ, Касп., Бяльк.). Укр. могу́тний, рус. могу́тный ’моцны, магутны, здаровы’, чэш., славац. mohutný ’тс’. Утворана ад дзеепрыметніка цяп. часу mogǫt‑ пры дапамозе суф. ‑ъnъ‑jь. Да магчы́ (гл.). Параўн. Фасмер (2, 636), Махэк₂ (371). Анышкевіч (Сл. бойк. гов., 1, 426) супастаўляе бойк. маготний з венг. mag ’зерне’. Сюды ж магутнасцьуласцівасць магутнага, вялікая сіла, моц’ (ТСБМ, Гарэц.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

własność

własnoś|ć

ж.

1. уласнасць;

nabyć na ~ć — набыць ва ўласнасць;

prawo ~ci — права ўласнасці;

2. уласцівасць;

~ci chemiczne — хімічныя ўласцівасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

зваро́тнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць зваротнага (у 4 знач.). Катэгорыя зваротнасці-незваротнасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гукапаглына́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць гукапаглынальнага; здольнасць паглынаць гукі, змяншаць іх сілу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блі́зкасць, ‑і, ж.

Уласцівасць блізкага. Блізкасць горада. Блізкасць раніцы. Блізкасць творчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бязла́днасць, ‑і, ж.

Уласцівасць бязладнага; беспарадак. Бязладнасць гукаў. Бязладнасць у працы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

веліза́рнасць і вялі́зарнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць велізарнага (вялізарнага). Велізарнасць (вялізарнасць) задач.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

асвядо́мленасць, ‑і, ж.

Уласцівасць асвядомленага. Здзіўляў Іван усіх сваёй асвядомленасцю. Шахавец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бе́гласць, ‑і, ж.

Уласцівасць беглага (у 2, 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́бразнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць вобразнага. Вобразнасць паэтычнай мовы. Вобразнасць выяўленчых сродкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)